Geri: Penelope White Sokak No:24

tarafından **Keira A. Knightley** Perş. Ağus. 07, 2008 9:42 pm

Biraz sakinleştiğinde Aaron 'un peşinden merdivenlere yöneldi.Yukarı çıktığında hıçkırık sesleri de kesilmişti adeta.Kapıyı araladı.Marissa ya çocukluk yoldaşına bakıyordu.

" Rose ? "

dedi sakin bir ses tonuyla.

tarafından **Marissa R. Nympdora Black** Perş. Ağus. 07, 2008 9:44 pm

Tüm sesleri duğuyordu aşağıdan.Keira'nın,Aaron'un dediklerini.Kulaklarını kapatmıştı.Duymak istemiyordu hiçbir şey.Elros'la olmazdı artık...İstese de olmazdı...Dostları zaten ondan nefret ediyordu.Kulağına bir ses gelir gibi oldu:

-"Sözcükleri biliyorsun Rose.Herşeyini kaybettin.Yaşamaya gerek var mı?Hepsi senden nefret ediyor.Sen ihanet ettin herkese.Duygularına yenik düştün.Ettiğin yeminleri hiçe saydın.Sözcükleri biliyorsun Rose.Yaşamaya gerek var mı?Daha fazla acı çekmene gerek yok,herkes senden nefret ediyor.Bitir artık şunu rose!" sesin nerden geldiğini bilmiyordu.Belki de içinden.Derin derin nefes aldı.Asası kombinin yanındaydı.Yerinden doğruldu yavaşça.Asasını eline aldı.Eli titriyordu.İLk defa korkuyordu ölümden.Belki de kendi elinden olduğu için.Asanın ucu bu sefer kendisini gösteriyordu.

-"Avada Kedavr..."

tarafından **Aaron J. Champney** Perş. Ağus. 07, 2008 9:48 pm

Kapı aralığından Rose'un solgun yüzünü ve titreyen ellerini gördü ve o ürkütücü sesi duydu.

"Avada..."

Tam o anda Aaron haykırdı

"ROSE!!!" tam zamanında yetişmiş ve büyük bir hızla yere savurmuştu onu. Asası odanın diğer ucuna doğru yuvarlanıyordu.

"Delirdin mi sen!"

tarafından **Keira A. Knightley** Perş. Ağus. 07, 2008 9:51 pm

" Sen çıldırmışsın Rose."

dedi.Öfkeyle ve acıyla merdivenlere yöneldi. Jason ve Rose için bu ülkede kalmaya tamam derken karşılaştığı şey çok yıpratmıştı onu.Salondaki masaya anahtarı bırakarak evden çıktı. Ve anında " şak " sesiyle yok oldu.

tarafından **Aaron J. Champney** Perş. Ağus. 07, 2008 9:57 pm

"Keira..." diye haykırdı Aaron. Ama artık çok geçti. Merdivenlerden hızla inen ayak sesleri bir anda gürültülü bir "şak" a dönüşmüştü.

"Anlamıyorum seni Rose!" dedi. Ordan gidemezdi. Rose'u bu halde yanlız bırakamazdı.

tarafından **Marissa R. Nympdora Black** Perş. Ağus. 07, 2008 9:59 pm

-"ROSE!!!" diye bağırdı Aaron.Ve büyük bir hızla yere düşmüştü ikisi de.Asa ise yuvarlanıyordu aşağıya doğru.Ölmeyi bile başaramamıştı işte!..Hİçbir şeyi başaramamıştı ölmeyi bile...Ama aptallıkyapmıştı.Hİçbirine birşey söylemeden ölmeliydi.Bu sayede mani olanı da olmazdı.Arkadaşlarının gözünde bir kez daha küçülmüştü.

-"Delirdin mi sen!" dedi Aaron büyük bir sinirle.Marissa ise kalkmaya çabalıyordu.

-"Delirmedim.Bilerek ölmek istedim.Herşeyi mahvettim Aaron.Sizi kaybettim.Hayatımda en önemli iki kişiyi kaybettim.Yaşamak için nedenim var mı? Yok! benden utanacaksınız,tiksineceksiniz!Bunları kaldırabilir miyim sanıyordun!Sadece ölmek istiyorum tamam mı ? Ölmek!Bırakın bu sefer sözümün arkasında durayım." dedi Keira'nın senini duymuştu.Ama anlaşılan gitmişti.Yatağının üzerine oturtu.Başını yere eğdi.

-"Keira gitti.Sonsuza dek!Sen de gitsene Aaron.Yada en azından benim ölmeme!Sizi görüp her gün acı çekeceğime,sadece bir kere acı çekerim çok daha iyi olur.Kaldıramam anlıyor musun?Hem bana bu kadar yakınken,hem de dünyalar kadar uzak olmanızı kaldıramam!" dedi ağlayarak.

tarafından **Aaron J. Champney** Perş. Ağus. 07, 2008 10:05 pm

Hiçbir cevap vermeden ayağa kalktı Aaron. Artık onun da gözleri dolmuştu. Sessizce yatağa, Rose'un yanına oturdu ve yine sessizce ona sıkı sıkı sarıldı. Kulağının yanında fısıldadı

"Lütfen... lütfen bana bir de bu acıyı yaşatma"

Artık resmen ağlıyordu. İkisi de, birbirinin omuzları üstünde...

tarafından **Marissa R. Nympdora Black** Perş. Ağus. 07, 2008 10:09 pm

Hiçbir cevap vermeden ayağa kalktı Aaron. Artık onun da gözleri dolmuştu. Sessizce yatağa, Rose'un yanına oturdu ve yine sessizce ona sıkı sıkı sarıldı. Marissa'da ona sarıldı.Ağlıyordu.Niye yapmıştı bunu...Herşeyi mahvetmişti.Herşeyi...Yine üzmüştü onları...Küçükken black ailesinin karşısında ölmemek için direnen o küçük kız şimdi kendisi seçmişti ölmeyi.

-"Lütfen... lütfen bana bir de bu acıyı yaşatma" dedi Aaron.Oda ağlıyordu.Marissa'da...

-"Ben size en büyüğünü yaşattım zaten.Ben bir ölüm yiyeni sevemezdim.Ama inan bilmiyordum...Beni asla affetmiyeceksiniz biliyorum.Ben herşeyi mahvettim Aaron.Herşeyi!" dedi hıçkırıklar içinde ağlıyordu...

tarafından **Aaron J. Champney** Perş. Ağus. 07, 2008 10:15 pm

"Sus Rose!" diyebildi sadece. O bu haldeyken konuşmak hiç bir işe yaramayacaktı.

"Ben... Bugün seninle birlikte burada kalıcam. Yarın sabah konuşuruz. Sakın kendini üzme! Hiçbir şeyi mahvetmedin" dedi ve 'henüz' diye geçirdi içinden.

"Yan odada olacağım" dedi ve Rose'un asasını da alıp sessiz adımlarla dışarı çıktı.

tarafından **Marissa R. Nympdora Black** Perş. Ağus. 07, 2008 10:20 pm

-"Sus Rose!" dedi Aaron.Marissa ise yatağına yaslanmış hala ağlıyordu.

-"Ben... Bugün seninle birlikte burada kalıcam. Yarın sabah konuşuruz. Sakın kendini üzme! Hiçbir şeyi mahvetmedin" dedi Aaron ve Marissa'nın asasını da alıp odadan ayrıldı.Marissa bacaklarını kendine çekmiş sallanıp duruyordu.

-"Hiçbir şeyi mahvetmedin.
Hiçbir şeyi mahvetmedin.
Hiçbir şeyi mahvetmedin..." sözler sanki kulaklarında yankılanıyordu.Yanına döndü çerçeve vardı.Aaron,Keira ve kendisi...Çerçeveyi eline aldı.Bakarken ağlıyordu.Ve duvara fırlattı resmi.

-"Ben herşeyi mahvettim.Herşeyi!" dedi sesi tüm malikeniyi sarmıştı...

tarafından **Aaron J. Champney** Perş. Ağus. 07, 2008 10:26 pm

Aaron tüm gece boyunca dönüp durmuştu. Hiç uyumadan... Yan odadan bazen hıçkırık sesleri geliyordu. Bazen bir şeylerin kırıldığını anlatan gürültü patırtı... Dostunun doğru yolu tekrar bulması için her şeyi yapacaktı. Her şeyi...

tarafından **Marissa R. Nympdora Black** Perş. Ağus. 07, 2008 10:32 pm

Başını kollarının arasına sıkıştırmış ,bacaklarını kendine çekmiş ağlıyordu yine...Oysa söz vermişlerdi birbirine çok küçükken...Çok küçükken...

-"Ne olursa olsun ayrılmayacağımıza,birbirimizi hep koruyacağımıza ve büyüyünce iyi birer büyücü olup ölüm yiyenlerin sonunu getireceğimize yemin ederim!" Üçüdü üç küçük büyücüde hep bir ağızdan demişti bunu.Daha 12 yaşındayken ve o yeminden sonra asla ayrılmamışlardı.Hep haberdar olmuşlardı.Black'ler Marissa'yı öldürmek için peşlerine düştüklerinde onun yanında olmuşlardı.Öleceklerini bile bile!..Peki ya o n'apmıştı?..

-"Seni seviyorum Rose." Elros'un sesi yankılanıyordu kulaklarında.Yine akıyordu göz yaşları gözlerinden.Kulaklarını kapadı.Elini ısırıyordu ağlamamak için.Ağlama sesleri tüm malikaneyi sarıyordu.Ve söyledikleri

-"ÖLMEK İSTİYORUM!"

tarafından **Marissa R. Nympdora Black** Cuma Ağus. 08, 2008 9:56 am

Tüm gece boyunca gözünü kırpmadan durmuştu öylece Marissa.Hiçbir şey yapmadan...Öylece durmuştu işte...Saate baktı sabah olmuştu...Dayanamazdı artık.Madem ölmeyi becerememişti gidecekti buralardan herşeyi bırakıp.Yavaşça yerinden doğruldu.Aynanın karşısına geçti.Gözleri kıpkırmızıydı.Saçı başı dağılmış,yüzüne bakılcak hali yoktu.Ama hala ağlıyordu.Gözyaşlarını sildi eliyle.Sessizce banyoya gitti.Yüzünü yıkadı.Kendinden iğreniyordu.Yine ortalığı birbirine katmıştı.Yavaşça ilerledi.Odasına geldi.Üzerinde ki kıyafeti değiştirdi,saçlarını topladı.Biraz yüzü gözü düzelmişti.Dolabını açtı ne kadar kıyafeti varsa bavuluna yerleştirdi.Herşeyi hazırdı.Ama onlara birşey bırakmadan gidemezdi.Bir parşömen bulup yazmaya başladı.

-Siz bunu okuduğunuzda ben çoktan gitmiş olucam buralardan.Beni asla affetmiyeceğinizi,asla eskisi gibi olamayacağımızı biliyorum.Ve bunları kaldıramayacağım için gitmeyi tercih ediyorum.Size beni affedin diyemem,yüzüm yok buna.Ama şunu bilmenizi istiyorum.Ben sizi çok seviyorum.

Elveda...

Parşömeni dörte katlayıp,bavulunuda alıp aşağıya indi.Parşömeni masanın üzerine koydu.Bavulunu alıp son kez baktı evine,dostlarına.

-"Elveda"

tarafından **Aaron J. Champney** Cuma Ağus. 08, 2008 10:24 am

Aaron uyuyakaldığını görünce dehşete düştü. 'Umarım Rose aptalca bir şey yapmaya kalkmamıştır...' diye geçirdi içinden. Hızla yataktan kalktı. Yanındaki odaya baktı. Boş...

"Rose" diye seslendi. cevap yok... Salona indi. Rose yok... Ama masada bir ot vardı. Titrek ellerle yazılmış. Kağıdı eline aldı ve hızla okudu.

Siz bunu okuduğunuzda ben çoktan gitmiş olucam buralardan.Beni asla affetmiyeceğinizi,asla eskisi gibi olamayacağımızı biliyorum.Ve bunları kaldıramayacağım için gitmeyi tercih ediyorum.Size beni affedin diyemem,yüzüm yok buna.Ama şunu bilmenizi istiyorum.Ben sizi çok seviyorum.

Elveda...

"Lanet olsun! LANET OLSUN!!!" diye haykırdı ve tüm salonda yankılanan yüksek bir "şak" sesiyle ortadan kayboldu.

tarafından **Marissa R. Nympdora Black** Cuma Ağus. 08, 2008 8:30 pm

Eve cisimlenmişlerdi.Ev harebe gibi görünüyordu.Kırılmış vazolar,çerçeveler...Her yer birbirine girmiti.Zar zor koltuğa oturdu.Çantasını masaya bırakıp üzerinde ki hırkasını çıkardı.Yine bacaklarını kendine çekip kapadı gözlerini.Dün geceyi hatırladı.Hatırlamak istemiyordu.Ama sesler yankılanıyordu kulaklarında.

-"...Tek bildiğim Rose büyük bir öfke duyduğum."

-"Avada Kedavr..."

tarafından **Aaron J. Champney** Cuma Ağus. 08, 2008 8:39 pm

Evin eski sıcaklığı kalmamıştı artık. Etrafta kırlılmış çerçeveler duruyuordu. Ama evin havasının değişmesinin asıl nedeni evin içindekilerin havasının farklı olmasından kaynaklanıyordu.

"Önce bir asanı alalım yukardan" dedi Aaron ve merdivenleri ikişer ikişer çıkmaya başladı.

tarafından **Keira A. Knightley** Cuma Ağus. 08, 2008 8:42 pm

Keira , herşeyin üst üste gelmesiyle çok sarsılmıştı.Sabah Fransaya cisimlenmişti ama sonrasında eve dönmüştü.Beyni unut gitsin hayatından çıkar diyordu ama kalbi , senin de başına gelebilir belki de gelmiştir ama haberin yoktur diyordu. Ne yapacağını bilemeden yağan yağmura aldırmadan yürümüye başladı.Belki de affetmeliydi.Ve düzgünce konuşmalılardı. Yolunu Rose ' nin evine çevirdi.Eve geldiğinde hafif bir ışık demetini görerek açık olan kapıdan içeriye girdi.Rose ve Aaron vardı yine içeride.Sessizce kapının kenarından seyretmeye başladı ikiliyi.Çocukluğundan beri hiç ayrılmamış olan ikiliyi.

tarafından **Marissa R. Nympdora Black** Cuma Ağus. 08, 2008 8:46 pm

-"Önce bir asanı alalım yukardan" dedi Aaron ve merdivenlerden çıkmaya başladı.Marissa bomboş gözlerle etrafa bakınıyordu.Resimlere gözlerinden yaşlar boşanıyordu.Elros'la konuşmaları geldi aklına.

-"Pişman olacağın birşey yapma Rose!"

-"Gitme Rose!"

-"..Tek bildiğim Rose'a büyük bir öfke duyduğum..."

-"Nasıl yaptın bunu Rose?"

-"Avada Kedavra" hepsi beyninden geçiyordu birer birer.Engel olamıyordu işte. "Yeter " diye haykırıyordu içinden."Yeter!"

tarafından **Aaron J. Champney** Cuma Ağus. 08, 2008 8:51 pm

Rose'un asası yatağın yanında ufak bir sehpa üzerinde duruyordu. Aaron eline aldı ve bir an terddüt yaşadı. Ya kendini öldürmeye kalkarsa... Aşağı indi. Asayı resimleri inceleyen Rose'a uzattı. Sonra tekrar geri çekti.

"Bunu sana verdiğime pişman etme beni" dedi ciddi bir tavırla ve asayı Rose'un titreyen eline bıraktı.

tarafından **Marissa R. Nympdora Black** Cuma Ağus. 08, 2008 8:55 pm

-"Bunu sana verdiğime pişman etme beni" dedi asayı tereddüt ederek Marissa'nın eline vererek.Marissa asayı kenara koyup,göz yaşlarını sildi.

-"Demek güvenini de kaybettim.Çok güzel!Geriye hiçbir şey kalmadı o zaman desene" dedi gözlerini kaçırarak.Ellerini bacaklarının üstünde kenetleyerek.

tarafından **Aaron J. Champney** Cuma Ağus. 08, 2008 8:59 pm

"Hayır sana güveniyorum. Ama bu haldeyken değil" dedi Aaron.

"Ayrıca görünen o ki sen dostun olarak kalmamı istemiyorsun. Bu kadar inat ediyorsan..." dedi düşünceli bir sesle.

"Mantıklı ol Rose. Kendine gel biraz..."

tarafından **Marissa R. Nympdora Black** Cuma Ağus. 08, 2008 9:05 pm

-"Hayır sana güveniyorum. Ama bu haldeyken değil" dedi Aaron.Marissa ise hiçbir şey yapmıyordu.Yüz ifadesi bomboşdu.

-"Bana delirmiş gibi davranma Aaron.Delirmedim ben.İyiyim tamam?" dedi gözlerini başka yöne çevirerek.

-"Ayrıca görünen o ki sen dostun olarak kalmamı istemiyorsun. Bu kadar inat ediyorsan..." dedi Aaron düşünceli bir sesle.Marissa ise eline geçirdiği bir bez parçasıyla oynuyordu.Aniden çevirdi başını.

-"Beni tanımamışsın Aaron.Sizi kaybettiğim için ölmek istedim.Senin dediğin lafa bak!Beni gerçekten tanımamışsın!" dedi.Nasıl düşünürdü ki böyle birşeyi...O dostları için ölmeyi tercih etmişti...

-"Mantıklı ol Rose. Kendine gel biraz..." dedi Aaron.Mantıklı olmak.Evte olmalıydı belki mantığıyla hareket etseydi hiçbir şey böyle olmayacaktı.Hİçbir şey.Derin derin nefes alıyordu yine.

-"Kendimdeyim Aaron.Kendimdeyim"

tarafından **Keira A. Knightley** Cuma Ağus. 08, 2008 9:09 pm

" Yeter artık Rose saçmalamayı kes... "

dedi düşünceli bir sesle.

" Yarım saattir sizi izliyorum hala anlamadın mı ? bizim için hala değerlisin ve hep olacaksın"

dedi.Kuzeni , dostu ,kardeşi ,herşeyiydi Rose.Ama saçmalamasına dayanamıyordu.

tarafından **Aaron J. Champney** Cuma Ağus. 08, 2008 9:12 pm

"Beni tanımamışsın Aaron.Sizi kaybettiğim için ölmek istedim.Senin dediğin lafa bak!Beni gerçekten tanımamışsın!" dedi Rose.

"Ama ufak bir detayı unutmuşsun. Bizi kaybetmedin. Sanırım kendi düşüncenle yola çıkmadan önce bunu bize sorsaydın, belki de şimdi şakalaşıp alay ediyor olurduk" dedi. "Ama seni anlıyorum. Dün gece bizi kaybetme korkun gözünü kör etmişti. Umarım bu şimdi geçmiştir. Yoksa dünkü gibi bir yere varamayız"

Tam o sırada Keira salona daldı ve Aaron şaşkın bir biçimde bakakaldı.

tarafından **Marissa R. Nympdora Black** Cuma Ağus. 08, 2008 9:20 pm

-" Yeter artık Rose saçmalamayı kes... " bir ses gelmişti bir yerden.Marissa hafifçe başını kaldırdı.Keira karşısında duruyordu.

-" Yarım saattir sizi izliyorum hala anlamadın mı ? bizim için hala değerlisin ve hep olacaksın" dedi Keira.Marissa'nın gözleri dolmuştu.

-"Öyle mi Keira?Suratıma her bakışında sizlere ihanet etmiş birini göreceksin.Belki tiksinceksin benden.Kaldırabilecek misin bunu?" dedi başını tekrar yana çevirerek.

"Ama ufak bir detayı unutmuşsun. Bizi kaybetmedin. Sanırım kendi düşüncenle yola çıkmadan önce bunu bize sorsaydın, belki de şimdi şakalaşıp alay ediyor olurduk.Ama seni anlıyorum. Dün gece bizi kaybetme korkun gözünü kör etmişti. Umarım bu şimdi geçmiştir. Yoksa dünkü gibi bir yere varamayız" dedi Aaron.Marissa'yı affetseler bile hep akıllarında kalacaktı.Ona bir daha eskisi gibi davranmayacaklardı,ölüm yiyenlerin pislikleri hakkında konuşmayacaklardı.

-"Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak ki.Bana baktığınızda duygularına yenik düşmüş aşağılık bir sürtük göreceksiniz.Eski Marissa olmayacak.Ölüme bile direnebilmiş Marissa olmayacak.Şakalarımız,konuştuklarımız eskisi gibi olmayacak...Karşınızda biri öğrense ölüm yiyen olduğunu bildiği halde haber vermediğim için azkabanlık biri duruyor.Düşünebiliyor musunuz?Azkabanlık!Azkabanlık!.."