Sihirli Yasal Yaptırım Dairesi Başkanı'nın Odası

Sabaha kadar evinde hiçbir şey yapmadan oturan Elros, boş yere konuşmak için beklemişti birilerini; Frodo'nun işinden başını kaldırmayan birisi olması nedeniyle zaten pek fazla görüşememişlerdi bu aralar, ama düellodan sonra evine gidip uzandığında dostunu gerçekten aramıştı yannda...Ve sabaha karşı ayaklanan genç adam, ancak kendini bürosuna atarsa raahatlayacağını düşünüp bakanlığa cisimlenmişti.Yokluğunda Bakanlık2taki ufak kadro revüzyonlarından ise pek haberdar sayılmazdı, yeni Bakan dışında...Bir de Yeni daire başkanı atandığını duymuştu, tebrik etmek ve bazı konuları görüşmek için Sihirli Yasal Yaptırım Dairesi Başkanının Odasına doğru gitti.Kapıyı tıklatıp"Girebilir miyim?"diye sorduktan sonra içeri adım attı...
Ve beyninden vurulmuşa döndü...
Bu yüzü tanıyordu...
Bu gözleri tanıyordu...
Bu, Marissa'ydı!

"Demek yeni Başkanım Marissa...Bayan Night'ın trajik ölümünden sonra kimin atanacağını merak etmedim değil, ama seherbazlıktan istifasının nedeninin bu olduğunu bilmiyordum..."Elros, kapıda kalakaldığını farkedip düşüncelerinden sıyrıldı.İçeri adım atıp genç kadına baktı:
"Yeni görevinizi tebrik için geldim Bayan Black..."diye başladı:"Yakın arkadaşınız Keira kadar parlak bir kariyerde ilerleyeceğinizden şüphem yok..."

Elros ise rol yapacak halde olmadığını farketti o anda, kafa dağıtmak için geldiği işyerinde Marissa'yla karşılaşıvermesi onu iyice bitkin düşürmüştü.Halsizce beyaz koltuğa çöktü.Kafasını tavana kaldırıp bir eliyle de uzun saçlarını sıvazladı, eli yanağındaki kesiğe gitti bir anda, düşünceleri de o geceye...
Ama bu hiçbir işe yaramazdı, bir gece boyunca sadece düşünmüş ve kendini yıpratmıştı. Marissa'nın gözlerine bakamadan sordu:
"Bu arada, Keira nasıl?Jason'un onunla ilgilendiğini duydum ama..."

"Ah, Jason'la eski dostuz biz...Frodo, ben ve o..."
Eski olana her zaman bir özlem duyar insanoğlu nedense...
Ve Elros da bir an geçmişi düşünüp hüzünlendi...
Kısa bir an...
Ardından Marissa'nın hiçbir şey hissetmediğini farketti, en azından belli etmiyordu!
Ne o geceki nefret vardı gözlerinde, ne de onu sevdiğini anladığında gözlerinde yakaladığı o ışık...
"Garip..."diye düşündü:"Sanırım sadece ben normal değilmiş gibi davranıyorum, bu dünyaya ait değilmişim gibi..."
Kafasını çaresizce salladı, sanki bu düşünceleri atmak istiyordu...
Hala daralıyordu...

Elros,Marissa'nın bu kadar cesur oluşuna şaşırmadı, zaten ortada konuşulacak başka bir konu yokken lafı gevelemek mantıksızdı:
"Ben dostlarıma değer veririm Marissa, gerçekten..."Gözlerinde ilk defa yeniden alevlenen o yeşil ışığı hissederek tamamladı:
"Ve Frodo benim kardeşim sayılır.O beni, ben de onu tanırız; hem böyle şeyleri söylemeye gerek yoktur.Eğer anlamamışsa dostum olmaz zaten, ben de onun tabii."Gözlerini kaldırıp Marissa'ya baktı:
"Peki ya sen?Keira'ya anlatabildin mi?"

Elros artık rahatlamaya başlıyordu; belki de bütün gece yapamadığı şeye, biriyle konuşmaya sandığından daha fazla ihtiyacı vardı:
"Anlıyorum, tabii ki...Kimseden anlayış beklemiyorum zaten, beklemedim de..."

"Önemli değil, alışkınım ben..."diye konuştu Elros, o da Marissa'yı üzdüğünü anlamıştı.Ama artık tuhaf bir şekilde bağlı hissediyordu kendini bu kadına, sadece sırrı yüzünden değil, hissettikleri şeyler aynıymış gibi geliyordu çoğu zaman...Sessizliği bozmak istemediği için konuşamadı ama...

Elros ise gülümsedi"En azından sessizliği bozmaya cesareti var..."Takdir ediyordu Marissa'yı, her zaman etmişti.
"Seherbazlar her zaman ince eleyip sık dokuyarak seçildi,yeni katılanlarsa beni korkutuyor!"Tekrar güldü:"Belki de fazla iyiler ha?"İlk defa bir kadının yanında bu kadar rahat konuşuyordu, aslında...
Mutlu bile sayılırdı!

"Peki ya sen?"diye soru Elros, "Sen neden seherbazlığı bıraktın?"
Artık gerçekten güveniyordu Marissa'ya.Hayatı boyunca insanların bilmelerini istemediği sırları olmuştu, ve bunları dostlarına emanet etmişti hep.Hepsine de güvenmişti,ve şimdiye kadar hiçbiri bu sınırsız güveni boşa çıkarmamıştı.Artık Marissa'ya da güveniyordu genç adam...Yeşil gözleri soran bakışlarla bakıyordu yeni başkanına...

Elros da gülümsedi:"A evet, istediğini almış olmalısın..."Bu kadar zamanda dahi onu tanımıştı,onu ve sarsılmaz karakterini...
"Bu kadar prensipli olmak zor olmalı..."diye düşündü,"Kendini bu kadar zorlamak..."Kendi tarzına o kadar da uymasa bile saygı duyuyordu:
"Karanlık Lord hakkında ne düşünüyorsun Marissa?"Gülerek ekledi:"Bunlar istihbarat değil bak, sadece merak ediyorum..."

"Peki ben?En ufak bir değişiklik yaratmadım mı düşüncelerinde"
Gerçekten merak etmişti bunu Elros, her zaman merak etmişti, lakin ilk defa birine soruyordu...

"Ah....Bunu anlıyorum...Herneyse, benim kalkmam gerek..."diye ayaklandı Elros,
"Tekrar başarılar dilerim Marissa.İyi günler..."dışarı çıktı.Ancak evine giderse rahat edeceğini düşünüp Malikanesine cisimlendi...