Bir Külah Dondurma-Nora Skinner

Yine yalnızdı işte.Diagon yolunu baştan sona kadar gezmişti.Çok yorgundu.Etraftaki kalabalık baş ağrısına hiç iyi gelmiyordu. Her nasılsa gözüne boş bir sandalye takıldı.Masada biri oturuyordu.Elindeki gelecek postası yüzünü örttüğünden kim olduğunu bilemedi.Aklına izin isteyip oturmak geldi,fakat utangaçlığı baskın geldi onun yerine dondurma almaya gitti
- - -
"Bir külah dondurma!"diye seslendi kalabalığın arasından.Biraz daha yakına gelip isteğini yineledi
"Bir külah dondurma.Frambuaz ve çikolatalı olsun!"Gülümsemesini eksik etmedi.
- - -
Elindeki dondurma onu mutlu etse de hala yorgundu.Aynı sandalyeye baktı,hala boştu.Ayakları yere çivilenmiş gibiydi ve zonkluyordu.Çekingenliğini üstünden atıp hala gelecek postasını okumayı bitirememiş olanın yanına gitti.Yüzü görülmüyordu

"Yanınız boş mu?"dedi kısık bir sesle,karşısındakinin yüzünü görebilme umuduyla biraz öne eğilerek
Kimdi bu karşısındaki?Tanıdıktı belki,belki de aksi bir yabancı
Merak ediyordu.

Aaron Diagon Yolu'nda yorucu bir günden sonra işlerini bitirmenin rahatlığıyla dondurmacıya oturmuştu. Bir külah dondurma yedikten sonra dinlenmek için Gelecek Postası'nı eline almıştı. Ama onu okumuyordu. Düşünceliydi. Babasının ölümüyle ilgili kafasını yoruyordu. Derken yanına biri geldi. Gazetenin arkasından onu süzmeye çalışarak sordu

"Yanınız boş mu?"

Aaron dalgın olduğu için bir an duraksadı. Kızı korkutmamak için suratındaki ciddi ifadeyi attı ve yapmacık olduğu açıkça belli bir şekilde gülümsedi

"Elbette! Buyrun oturun." dedi

Gazeteyi ters tuttuğunu fark ederek biraz kızardı.

Adamın nazik cevabı Nora'yı tedirgin etti.Bu yabancının kendisine "evet burası dolu"gibi bir cevap vermesini bekliyordu oysa ki.Yine de gergince sırıtıp oturdu sandalyeye.
Konuşmalı mıydı?Boşboş oturup dondurmasını mı yemeliydi yoksa?
Titrek bir sesle karşısındakinin kendisini terslememesini umarak:
"Adınız ne-nedir?"dedi küçüklüğünden kalma utangaçlığı sonucu kızaran yanaklarına sinirlenerek.Tam o anda dondurmanın bir kısmı ayaklarının kenarına düştü.
"Lanet olsun!" diye inledi nezaket kurallarını umursamadan.Ardından tepkisini ölçmek için karşısında oturan adama baktı.

Çok kaba görünmemeye çalışarak kızı süzdü. Tanıdık geliyordu bir yerden. 'Belki de Hogwarts'tandır,' diye düşündü.

"Adınız ne-nedir?" dedi kız tedirgin ve utangaç bir sesle.

"Adım Aaron Champney," dedi ve kızın elini sıkmak için sağ kolunu hafifçe kaldırdı.

İsmi tanıdık gelmişti.Kendisine uzatılan eli sertçe sıktı.
Her ne kadar öyle olmasa da kendine güvernir gibi görünmek istiyordu
"Ben de Nora Skinner"dedi içten bir sırıtmayla "İsminiz tanıdık geliyor..."diye ekledi düşünceli düşünceli
Dondurması artık suya dönmüştü

Aaron yüzüne sıcak bir gülümseme yerleştirdi. Kız Aaron'ın elini sıkarak

"Ben de Nora Skinner," dedi ve ekledi "İsminiz tanıdık geliyor..."

"Siz de bana hiç yabancı gelmiyorsunuz. Okuldan olabilir," dedi ve meraklı bir sesle ekledi "Hangi binadan mezunsunuz?" Yaşını sormaktan daha kibar bir çözüm yolu olduğunu düşündü.

Siz de bana hiç yabancı gelmiyorsunuz. Okuldan olabilir," dedi Aaron merakla
İşte,tanıdık biri olmalı! diye düşündü Nora
"Hangi binadan mezunsunuz?"
"Gryffindor" dedi neşeyle.
"Evet evet okuldan olmalı.Pek çevrem geniş değildir ama hatırlarım isimleri"
Dili çözülüvermişti aniden.Elindeki erimiş dondurmaya baktı."Yazık oldu" diye geçirdi içinden.En yakındaki çöp kutusuna hedef aldı ve atışını yaptı.Basket girdi,basket konusunda iyiydi.
Dikkatini yine karşısındaki kişiye verdi
"Siz?"

"Gryffindor" dedi neşeyle.Anlaşılan Aaron'ı hatırladığı için neşelenmişti. Hızla ekledi "Evet evet okuldan olmalı.Pek çevrem geniş değildir ama hatırlarım isimleri"

Aaron şimdi daha çok gülümsüyordu. Nora onun neşesini yerine getirmişti. "Gryffindor öyle mi?" dedi."Hem güzel hem de cesur bir bayanla oturuyorum desene."

Kız utangaç görünüyordu. "Siz?" diye sordu.

"Rawenclaw," dedi. "Zamanında sınıf başkanıydım ordan hatırlıyor olabilirsiniz." Aaron bununla övünmeyi severdi. Muhabbete sıcak bir şekilde devam etmek için ekledi "Madem cesursunuz bir tane denemek ister misiniz?." Yanında duran Bertie Bott un binbir çeşit fasulye şekerlemeleri kasesini ona doğru uzattı. "Bunları her yemeğe kalktığımda uzun bir süre ürkerim ve ne yazık ki çok şanssızım. Bir keresinde içinden hipogrif tırnağı çıkmıştı," dedi eğlendiği her halinden belliydi. Kendi de eline bir tane attı uzun süre ölçüp biçtikten sonra sanki tatsız bir hapmış gibi ağzına götürdü.

"Rawenclaw," dedi Aaron. "Zamanında sınıf başkanıydım ordan hatırlıyor olabilirsiniz.Madem cesursunuz bir tane denemek ister misiniz?." Yanında duran Bertie Bott un binbir çeşit fasulye şekerlemeleri kasesini ona doğru uzattı. "Bunları her yemeğe kalktığımda uzun bir süre ürkerim ve ne yazık ki çok şanssızım. Bir keresinde içinden hipogrif tırnağı çıkmıştı," dedi Aaron yeniden.

Haklıydı,Nora cesur biriydi ama merakı daha ağır basardı.Uzun süre mugglelar arasında kaldığından böyle şeyleri deneme fırsatı bulamamıştı.Gözünü kapayıp arasından birini seçti.Eline alır almaz ağzına attı.

Tadı çok acıydı.ve acısı gitgide artmaya başlamıştı.
Nora bir yandan gülüyor bir yandan da gözünden akan yaşları silmeye çabalıyordu.
Ne yediğini merak etti.

Aaron serçe parmağının yarısından daha büyük olmayan bu fasulyeyi ağzına attığında önce bir tat hissetmedi. İki defa çiğnedi. Tadı şimdi gelmeye başlıyordu. Bu küçücük fasulyenin içinde sanki iki çuval tuz vardı. Öksürmeye başladı. Nora'ya baktı. Kızın gözlerinden yaşlar geliyordu. Belli ki acıydı ama Nora gülüyordu. Aaron'da ne halde olduklarını düşününce uzun bir kahkaha attı. İki yetişkin büyücü bir anda çocuklaşmıştı. Uzun süredir bu kadar eğlendiğini hatırlamıyordu. Aaron kahkahasına ve öksürmesine son vererek boş iki bardak çekti. İlkini eline aldı, asasını üzerine dayadı ve "Aquamenti" diye fısıldadı. Bardak bir anda suyla dolmuştu. Bunu Nora'ya uzattı ve aynı işlemi ikinci bardağa da uygulayıp kendi içti.

Görüşü yaşlardan kapansa da Aaronun attığı kahkahayı duydu. Eğlendiğine sevindi çünkü kendisi de eğleniyordu.Çocukluk günlerinde gibi hissetti kendini.Annesinin ölümünden önceki gibi neşeli.Çekingenliği uçup gitmişti.Gözlerini elinin tersiyle sildikten sonra Aaronun "Aquamenti" diye fısıldadığını duydu.Bardak suyla dolar dolmaz bardağı kafaya dikti.İçini suyun getirdiği ferahlık kapladı. Kıpkırmızı suratına aldırmaksızın kendisini bu kadar güldüren adama dönüp konuşmaya çabaladı:
"Hogwartstan sonra neler yaptın?"dedi sizli anlatımı boşvererek.Pek nazik olduğu da söylenemezdi zaten.

Bardaktaki suyu bitirdi. Biraz rahatlamıştı artık. Serin suyun Nora'yı da rahatlattığı yüzünden belliydi.

"Hogwartstan sonra neler yaptın?" dedi Nora. Bu soru Aaron'ın aklına birçok cevap getirdi. Bir anda suratı asıldı ama kendisinin de karşısındakinin de canını sıkmak istemediği için tekrar gülümsedi ve

"Aslında bir süre hiçbir şey yapmadım" dedi. "Ama bu yıl Sihir Bakanlığı'nda seherbaz olarak çalışmaya başladım. Küçüklüğümden beri hep seherbaz olmak istemişimdir," diye ekledi. "Peki sen neyle uğraşıyorsun?"

Nora sorusunun adamı sıktığını farkedince kendinden utandı.Aaron belli etmemeye çalışsa da gözlerindeki ışık sönmüştü şimdi.Kendisi için de iyi sayılmazdı Hogwarts sonrası.Yine de sevecenliğini korumaya gayret etti
"Aslında Gelecek postasında muhabir olmak istiyorum" dedi gazeteye bir an bakarak.Sonra yeniden Aarona dönüp "Benim için en uygun meslek bu olacaktır,başka ne yapabilirim bilmiyorum"

Kız az önceki kadar neşeli olmayan bir sesle cevap verdi,

"Aslında Gelecek postasında muhabir olmak istiyorum. Benim için en uygun meslek bu olacaktır,başka ne yapabilirim bilmiyorum."

"Seninle daha şimdi tanışmış olsam da bu işi iyi yapacağına eminim," dedi Aaron sırıtarak.

Kızın sesinden onun da aklına kötü bir olay geldiği belliydi. Kötü ve iç karartıcı... "Sanırım ikimiz de kötü günler yaşadık. Yanılıyor muyum?" dedi halden anlar bir sesle.

"Seninle daha şimdi tanışmış olsam da bu işi iyi yapacağına eminim," dedi Aaron sırıtarak. Sesinde yapmacıklık bulamayan Nora gülümsedi yeniden.Ama aklı hala geçmişteydi
"Sanırım ikimiz de kötü günler yaşadık. Yanılıyor muyum?"dediğini duydu Aaronun. Haklıydı,ama bunların üstünde durmak istemiyordu.
"Evet,ama geçmişte kaldı bunlar."dedi konuyu değiştirmek amacıyla
"Böyle bir günde hatırlamaya gerek yok.Seninle konuşurken dondurmam erimiş,yeni bir tane daha alacağım.İster misin?"diye sordu ayağa kalkıp.Uzun süre Mugglelarla yaşamaktan hala büyüyle isteyebileceğini unutmuştu.Soran gözlerle Aaron'a baktı.

"Evet,ama geçmişte kaldı bunlar." dedi Nora. Anlaşılan olanları hatırlamak istemiyordu. Aaron da üstelemedi. "Böyle bir günde hatırlamaya gerek yok.Seninle konuşurken dondurmam erimiş,yeni bir tane daha alacağım.İster misin?"diye sordu ayağa kalkıp.

Aaron şimdi tekrar gülümsüyordu. "Bu harika olur," dedi. Ağzındaki tuz tadı hala geçmemişti, "Şu korkunç tattan da kurtulurum artık."

Nora düşüncelerinin dağıldığına sevindi,çocukluk günlerindeki gibi hoplaya zıplaya dondurma almaya gitti.
Oraya vardığında neli istediğini sormayı unuttuğunu farketti.Bu kalabalıktA geri dönmekte istemediğinden ona da kendisine aldığı gibi aldı:
Çikolata ve franbuaz.Cebindeki paraları saydı,hala yeterli parası vardı.Dondurmaların fiyatını sordu,aldığı cevapla parayı bırakması bir oldu.
Ardından yeniden mutlu olma sevinciyle hoplaya zıplaya geride bıraktığı masaya geri döndü.

Nora neşeli bir küçük çocuk gibi dondurma almaya gitti. Aaron güldü. Bu kız gerçekten eğlenceliydi ve içi dışı bir gibi görünüyordu. İşe alındığından beri ilk defa eve mutlu gidecekti. Aklına o gün geldi. O akşam eve aynen Nora'nın dondurma almaya gittiği gibi gitmişti. Hoplaya zıplaya ve neşeli...

Kız elinde frambuaz ve çikolatalı iki dondurmayla masaya döndü. Birini aldı ve "Frambuaz ve çikolata güzel karışım hep sevmişimdir. Zevkli birisin Nora," dedi. Dondurmasını yemeye başladı.

Aaronun gülümsediğini gördü döndüğünde.Dondurmayı ona uzatınca "Frambuaz ve çikolata güzel karışım hep sevmişimdir. Zevkli birisin Nora," dedi Aaron.Dondurmayı beğendiğine mutlu oldu Nora. Yorgunluğu uçup gitmişti baş ağrısı da.Yine dondurmanın erimesini istemediğinden yemeye başladı,ama sohbet etmek de isterdi o yüzden kısa bir süre sonra sorularını sormaya devam etti: "Seherbazlık nasıl bişi?"dedi çocuksu tavrıyla.Merakı yine galip gelmişti nezaketten önce "Kaç yaşındasın?" (Patavatsız biriydi bu Nora)

Dondurma gerçekten lezzetliydi. Ağzının içi engebeli bir araziden şenlik alanına dönmüştü sanki. Bu sırada Nora ona bi soru sordu

"Seherbazlık nasıl bişi?" Aaron gülümsedi.

"Aslında ben bu işte daha çok yeniyim. Ama zor bir iş. Bazen işler karışınca sihrin uygunsuz kullanımı dairesine yardım ediyoruz. Daha geçen gün bir muggle posta kutusunu lanetliyip içine atılan mektupların küçük yılanlara dönüşüp mektup almaya çalışanı zehirlenmesine sebep olan bir büyücü yakaladık. Şimdi Azkaban'da. Bazen de önemli toplantılarda güvenlik için bizi çağırıyorlar. Ama bu işi seviyorum. Esrar Dairesi'nde çalışıp dosya yığınlarıyla uğraşmaktan daha zevkli" dedi Aaron Nora onu merakla dinlerken. Ardından daha da meraklı bir ifadeyle "Kaç yaşındasın?" diye sordu kız. Aaron bu sorulardan rahatsız olmazdı. Gülümseyerek "22" dedi. Yine de bir cadıya yaşını sorma niyetinde değildi. Nora'ya sormadan söyleyeceğini umdu.

Dikkatle dinledi Aaron'u Nora.Esrar Dairesi de ilginç bir yerdi ona göre,ama seherbazlık daha güzele benziyordu! Kim bilir belki Esrar Dairesinde çalışırdı Nora'da...Ya da seherbaz olabilirdi.Kafası karışıktı meslekler konusunda
Aaronun umduğu gibi 22 yaşında olduğunu söylediğinde kendi yaşını da söyledi
"Ben de 23.Aslında büyü dünyasında 12 yaşında gibiyim.Hala anlayamadığım bir sürü şey var"dedi ve gülümsedi "Hala garip geliyor olanlar..."
Dondurmasını yemeyi sürdürdü.

Kız sormasına gerek kalmadan cevap verince sevindi.

"Ben de 23.Aslında büyü dünyasında 12 yaşında gibiyim.Hala anlayamadığım bir sürü şey var.Hala garip geliyor olanlar..." dedi.

Aaron gülümseyerek "Anladığım kadarıyla bir süre mugglelarla yaşamışsın. Bana da onlar garip geliyor. Elektrik kullanıyorlar!" dedi. Elektriği sanki çok esrarengiz bir şeymiş gibi söyledi. Nora Aaron'ın yüzündeki şaşkın ifadeye gülüyor gibiydi.

"Anladığım kadarıyla bir süre mugglelarla yaşamışsın. Bana da onlar garip geliyor. Elektrik kullanıyorlar!" dedi Aaron.Nora şaşırmıştı buna ama komik gelmişti dediği.
"Bir de elektrik kesilince durumlarını gör!"dedi neşeyle.Sonra yarı ciddi bir şekilde konuşmaya başladı "Aslında uzun süre yanlarında olunca bunlar normal geliyor.Bana da Hogwarts garip gelmişti.Şimdi hangisi normal bilemiyorum..."Dondurmanın bittiğini görünce sigara çıkardı "İster misin?"

"Bir de elektrik kesilince durumlarını gör!"dedi Nora. Aaron elektriğin kesilebildiğini duyunca ufak çaplı bir şoka girdi. Ama bunu bilmediğini söylemek utanç verici olabilirdi. Susmayı ve sanki komik bir şeymiş gibi gülmeyi tercih etti. 'Umarım komik bir şeydir' diye düşündü içinden. Nora devam etti "Aslında uzun süre yanlarında olunca bunlar normal geliyor.Bana da Hogwarts garip gelmişti.Şimdi hangisi normal bilemiyorum..." Aaron başını onu anladığını belirten bir ifadeyle salladı. Sonra kız bir paket sigara çıkardı. "İster misin?" dedi. Aaron başını evet anlamında salladı ve "Teşekkürler" dedi. Paketten bir sigara alıdı. Asasını sigaranın ucuna götürdü ve "İncendio" diye mırıldandı. Sigara yanmaya ve dumanlar çıkarmaya başladı. Ardından aynı şekilde Nora'nınkini de yaktı.

Nora sigarayı uzattıktan sonra çakmağını çıkardı.Ama Aaron'un sigarayı büyüyle yaktığını görünce gizli gizli yerine koymaya çabaladı."Hogwartstan sonra mugglların yanında kalmamalıydım" diye düşündü.Ama bu sefer utanmamıştı kendinden,güldü yaptığı şey yüzünden.Taş devrinden kalma bir aletle sigara yakmaya çalışmıştı bir seherbaz karşısında!Kendini tutamadan yeniden güldü.Bir yandan da yeni bir konu düşündü konuşmak için,konuşmak istiyordu ama aklına konu gelmiyordu!Hepsi geçmişine bağlıydı.Duramadı güldü,güldü,güldü...