1: Ders: Karanlık Sanatlara Karşı Savunma ve Önemi

Yaklaşık 10 dakikadır sınıfında bekliyordu. Derslere erken gelmeyi ve öğrencileri sınıfında hazır bir halde karşılamayı severdi. Zil az önce çalmıştı. Masasına gidip üzerindeki çantasından birkaç eski püskü görünümlü kitap çıkardı. Tekrar dönüp kapıyı açtı; 1.sınıf KSKS öğrencileri çoktan gelip kapının önünde sıra olmuşlardı bile. Onları içeriye buyur etti. Özellikle gevezelik yapan bir tanesinin ensesine, o yanından geçerken bir şaplak indirdi.(*)

Herkes hayli gürültülü bir şekilde yerine oturmuştu. Gionni sınıfın önüne gelip, sert bakışlarıyla hepsini tepeden bir süzdü. Otoritesi konuşurken, kendisi tek bir kelime bile etmediği halde sınıf şimdi tam anlamıyla sessizdi. "Merhaba," dedi. "Ben Profesör Gionni Fexetura. Hogwarts Okulu'nun Karanlık Sanatlara Karşı Savunma Öğretmeni'yim."

Tek tek bir tanışma faslını gereksiz görüyordu. Nasılsa zamanla kendiliğinden olabilecek bir şeydi bu. Onun yerine gözlerini her öğrenciye tek tek dikerek, kısa bir sürede hepsini süzdü. Sonra ellerini arkasında kavuşturdu ve göz alıcı siyh cüppesi arkasında dalgalanırken, sıraların arasında yürümeye koyuldu.

"Bu sene boyunca, KSKS dersinde benimle birlikte olacağınızı umuyorum. Bu mühim dersi beraber işleyeceğiz. Mühim, çünkü, ileride göreceksiniz ki, hangi mesleği seçerseniz seçin, sizden iyi bir Karanlık Sanatlara Karşı Savunma Dersi referansı isteyecekler. Bu nedenle tavsiyem işi sıkı tutmanız. Tabi sadece bu yüzden değil. Kaytarma eğilimi gördüklerimi cezalandırmada kendime has yöntemlerim olduğunu da bilmeniz gerekir sanırım."

Tekrar sıranın başına gelince durdu. Yüzünü öğrencilere dönüp, yeniden bir süre onları süzdü. Sonra başka bir şey açıklamaksızın doğrudan konuya girmeye karar verdi. "Karanlık Sanatlar ve Savunma: Hayatınız boyunca öğreneceğiniz en mühim konulardan birisidir. Çünkü rakibiniz hakkında pek az bilgi sahibisinizdir. Onun gücünü muhtemelen hor görüyorsunuzdur (bunu söylerken gözlerinden bir ışık gelip geçti) ve kendinizi savunma hakkında asla herşeyi bilmiyorsunuzdur."

"Evet. Karanlık Sanatlar tehlikelidir. Kimine göre sınırsızdır. Ve kimine göre karşı konulmazdır." dedi. Bunu söyledikten sonra, yeniden sert bakışlarıyla süzdü öğrencileri. "Fakat" diye devam etti. "Bu tabi ki saçmalık. Hepiniz burada Karanlık Sanatlara Karşı Savunma Dersi görmek için toplandığınıza göre sizin de farkedebileceğiniz gibi, tam anlamıyla saçmalık. Çünkü biz zaten bunun için, ona karşı kendimizi savunmayı öğrenebilmek için buradayız" dedi ve çok tehditkar bir fısıltıyla ekledi; "Öyle değil mi?"

"O'na karşı koyabilmek zorundasınız. Kendinizi korumak için ona karşı koymalısınız. Sevdiklerinizi savunabilmek için ona karşı koymak zorundasınız. Bazı özel duyguları savunabilmelisiniz ve bunun için savunmayı öğrenmek zorundasınız" Sustu ve ardında çınlayan bir sessizlik bıraktı. Tüm öğrencilerin can kulaklarıyla onu dinlediklerini hissediyordu. Tekrar sınıfın önüne gelip durdu. Bu sefer yüzünde garip bir gülümseme vardı. "Kaçınız bana tanınmış bir Kara Büyücü'nün ismini söyleyebilir?"

Kaç tane parmağın kalktığını saymadı. Bunu sadece basit bir soru olarak sormuştu. Herhangi bir beyan duymaya ihtiyacı yoktu. "Elbette" dedi, tekrar volta atmaya başlarken. "Şu anda ismi gayet iyi ezber edilmiş bir Kara bÜyücü'nün, en azından ismini biliyor olmanız beklenen birşeydi. Önemli olan nedir peki? İsmini biliyor olmanın yeterli olduğunu düşünebilen var mı aranızda? Eğer varsa, bu dersin gereksiz olduğunu düşünüyorsa, hemen şimdi sınıfı terkedebilir."

Hiçkimse kılını bile kıpırdatmadı. Sanki hepsi bu ithamdan azade tutulmak istiyormuş gibi, bu gensorunun zamanaşımına uğrayacağı zamanı bekliyordu. Gionni tekrar gülünce, birkaçı rahatlamış gibi kıpırdandı.

"O halde kitaplarınızın giriş bölümünü açın" dedi tekrar sınıfa hitap ederken. Çok fazla gürültü çıkmadı. Çünkü zaten hepsi kitaplarını hazır etmiş görünüyorlardı. Sıraların arasında dolanırken gözü, sarışın bir oğlana takıldı. Künyesinde ki ismi okudu. "Lütfen, yüksek sesle okuyun, Bay Shadeslayer!" dedi.(**)

Çocuk okumaya başlarken o da sandalyesine gidip oturdu ve biraz yana eğik bir pozisyonda dışarıya dikti gözlerini. Nihayet zil çaldığında çocuk okumayı henüz bitirmişti. "Teşekkür ederim, Bay Shadeslayer!" dedi önce. Sonra ayağa kalkıp sınıfın önünde durdu yeniden. "Giriş Bölümü hakkında biraz daha araştırma yapmanızda yarar olduğu görüşündeyim" dedi. "Ödeviniz, Giriş Bölümündeki soruya cevaben, en az 10 santimlik bir makale hazırlamak.(***) Bir sonraki derse kadar süreniz var. Çıkın!"

Herkes kapıya yönelip, sınıftan ayrılırken, orada durup arkalarından seyretti. Kimisi ona iyi günler diliyordu; Duymamazlıktan geldi. Sonunda herkes sınıftan ayrıldıktan ve sınıf boşaldıktan sonra, çantasını alıp kapıdan çıktı ve odasının yolunu tuttu.

RP-Dışı:
(*)Bu şaplağı yemeye gönüllü olanlarınızdan, ilk ders rp'sini göndereniniz, şaplağı üstlenebilir. İlk üstlenmeden sonra lütfen başkası da aynı şaplağı yeiği yönünde rp yazmasın.
(**)Tamamen tesadüfi bir seçim
(***)Giriş Bölümündeki soru: "Karanlık Sanatlar neden bu kadar cezbedici olmuştur?"
Ödev için bu günden itibaren 5 gününüz var ve ödevler bana ÖM yoluyla iletilmelidir.

Sill okulun ilk günü ilk dersine girecekti hemde ilk dersi K.S.K.S'ydı bu yüzden dahada heyacanlıydı. Ders kapısının önünde Ireth ve elisia yla konuşuyordu aslında onlar dinliyor Sill konuşuyordu. Sonunda kapı açılmış Sill bunun pek farkına varmamıştı önündeki kişiler ilerleyincec bunu fark etmişti Kapıdan geçerken prof onun ensesisene vurmuştu dönüp bir kere ona baktı ama her ne ise öğretmeniydi o oyüsden bişey demeden Erogonun yanına oturdu. İksi birlikte en öndeydiler Sill'in en sevmediği yerdi burası sürekli öğretmenin gözünün önünde olmak pek hoşuna gitmiyordu onun Prof Gianni onlara K.S.K.S dersiyle ilgili bi iki bilgi verdikten sonra Erogonu kaldırark bişeyler okumasını söyledi Sill bu ara dalmıştı hemen Erogonun ne okuduğuna bakarak kendi kitabında da orayı açtı bir ders boyunca Erogon bir şeyler okumuş Sill se dinliyo numarası yapmıştı. Aklına ilk dersten böyle olacağı gelmemişti. Ama muggle okullarından pek farkını daha görememişti. Bide üstüne prof ödev vermişti 10 cm lik birde onla uğraşcaktı. Dışarı çıkınca Erogona veda ederek Ortak salona çıktı.

"Sonunda!"

diye düşündü Edmond, sınıfa tek başına girmiş, tek başına çıkmıştı.Muhtemelen tüm yıl böyle olacaktı.En azından Sill gibi konuşmaktan ceza yemesi mümkün değildi.

Profesör güzel konuşuyordu, ve Edmond'u hiçbir şekilde sıkmıyordu.

Ödev, ödev iyiydi, severdi Edmond ödevleri.Gittiği Muggle okullarından birisinde inek diye ağaşılanmıştı.Ama olsun, okulda 3 hafta kalmamıştı zaten.

Edmond ödevi yapmak için düşünmeye derste başlamıştı bile.

Eragon sınıfa girerken Sill'in durumuna gülmemek için kendini tutmuştu. Ne de olsa arkadaşlar birbirlerine ne kadar komik durumlardada kalırlarsa kalsınlar gülmezlerdi. Öğretmenleri olan Prof. Fexetura,herkese ne kadar disiplinli ve ciddi gözükürse gözüksün Eragon onu sevmişti. Çünkü işinin ehli bir büyücüye benziyordu. Eragon onun dediği herşeyi en ince detayına kadar dinledi. Fakat büyücü dünyasında biraz geride kaldığı için sorusuna cevap verememişti. Aslında Çatlak Kazan'da gördüğü gelecek postası'nda karanlık bir lord'la ilgili birşeyler okuduğunu hatırlar gibiydi ama bir türlü ismi ağzına gelmedi. Bir süre daha konuşma yapan öğretmen hepsini birden süzdü ve kitaplarını açmalarını söyledi. Eragon bu kitabı derse gelmeden önce silip süpürmüştü.Büyücü dünyası hakkında öğrendiği herşey işine yarardı çünkü onun. Hatta biraz kitabı yıpranmıştı bile şimdiden. Ardından birden profesör Eragon'a döndü ve onun künyesindeki ismi okudu:
"Lütfen, yüksek sesle okuyun, Bay Shadeslayer!" dedi Eragon'a.
Eragon hemen daha önce okumuş olduğu kitabı tekrardan sesli olarak okumaya başladı. Bir süre kitabın ondan istenilen kısmını okudu. Sonuna geldiği sırada da zil çalmıştı zaten.
"Teşekkür ederim, Bay Shadeslayer!" dedi zilin çaldığını duyan profesör.
Sonra ayağa kalkıp sınıfın önünde durdu yeniden. Biraz ödev vermişti belki ama bu ödev Eragon'un hoşuna gitmişti. Profesörle ve arkadaşlarıyla vedalaştıktan sonra hemen kütüphaneye koştu. Yapılması gereken bir ödev onu bekliyordu...

Micah Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersi olduğunu ancak dersin başlamasına 10 dakika kala farketmişti. Sınıfın nerede olduğunu neyseki önceden biliyordu. Koşa koşa 3. kata indi. Dersliğe vardığında öğrencilerin kapıda kuyruk olduğunu gördü ve yavaşladı.Tam o anda biri ona çarptı:

'Koridorun ortasında durmasana!' diye bağırdı kız. Micah şaşkınlıkla 'Ö.Özür dilerim!' diye kekeledi.

Kız ona kızgın bir bakış fırlattı ve hemen çarpışınca yere düşen kitaplarını topladı. Arkasını dönüp yoluna devam ediyordu ki Micah kızın asasını unutmuş olduğunu farketti. 'Bunu unuttun!'diye seslendi. Kız ani bir hareketle döndü ve Micahın elinden asasını çekip aldı ve gitti.

Bu Reavclawlı sarışın bir kızdı. Micah içinden 'keşke böyle somurtmasa daha şirin olurdu' diye düşündü.

Sınıfın kapısı açılmıştı. Micah sınıfa giren son öğrenciydi. Hemen o Rewanclawlı kızın iki sıra önüne ve şaplak yiyen çocuğun bir sıra arkasına oturmuştu. Bu ders onun Hogwarts'a gelmesinin amacıydı denebilirdi tabii iksir yapımını da dört gözle bekliyordu. Profesör Gionni Fexetura'yı ilk gördüğünde onu ilk kez görmediği hissine kapıldı Micah. Aynı Alwen'i Çatlakkazan'da gördüğündeki gibi...Profesörün amcasının bir arkadaşı olabileceği mümkün göründü Micah'ın gözüne.

Profesör ilk konuşmaya başladığında Micah 'bu sesi dinlemekten sıkılmayacağım' diye düşündü.Ne varki Profesör sevdikleri koruma kısmına deyinince Micah hiç böyle sarsılacağını düşünmemişti. En çok amcasına karşı bir koruma duygusu oluşturmuştu ancak profesörün dediklerinden sonra koruması gerekenlerin listesini gözden geçirmesi gerektiğine karar verdi, öncelikli olarak: Bayan Libera, Bayan Morello,Bay Alwen, Hogwartstaki öğrenciler, profesörler...Öyle ki liste hazırlamayı boşverdi; kısaca yardıma muhtaç her iyi kalpli insan...

Profesör Fexetura kimlerin bir Kara Büyücünün ismini bilip bilmediğini sorunca Micah elini ilk kaldıran değildi ama kaldırdı elini. Amcasını bu hale getiren Ölümyiyenler...Anne babasını Micah onların yüzünü bile göremeden öldüren Karanlık Lord...Micah'ın ağzı yanmıştı çok kere nasıl bilmemezlikten gelebilirdi ki...

Profesörün talimatı üzerine kitaplarının giriş bölümlerini açtılar Revanclaw'dan Eragon okumaya başladı. Sonra ders bir ara bitti.Ödevleri vardı bunu biliyordu ama başka birşey sormasınlar, bilmiyordu. Yerinde oturuyordu gözleri ahşap parkelere dalıp gitmişti. Düşünmüyordu hayır ama boğazına durmuştu bişey hırıltılı nefes alıyordu. En son çıktı sınıftan sessizce. Adını Violet olduğunu öğreneceği kızın ona gülümseyişini de görmedi, halbuki bunu görmeye değerdi...

Ireth, koridorlarda yürürken, Hogwarts'ın güzelliğine bir kaz daha hayran kalmıştı. Uzun koridorları vardı, yavaş ve aheste aheste yürümüştü bu koridorlarda. Yalnız yürümek hoşuna gittiğinden değil de sakinliğinden dolayı çok hoşuna gitmişti buralarda yürümek.

Sonunda dersliğe geldi. İçeri girdiğinde Profesörün çoktan hazırlanmış ve hatta bir kaç öğrencinin ensesine birkaç da şaplak atmış halde gördü. Gülümsedi.

İçeri girdi ve oturdu.

"Ben Profesör Gionni Fexetura. Hogwarts Okulu'nun Karanlık Sanatlara Karşı Savunma Öğretmeni'yim."

Bu ismi söylemek için derslerden çok çalışmam gerekebilir ...

diye düşündü. Çok da zor olmamasına rağmen, abartmayı severdi gibi...

Karanlık bir büyücünün adı sorulduğunda herkes gibi o da parmak kaldırdı. Bir kaç öğrenci örnek vermişti.

Lütfen, yüksek sesle okuyun, Bay Shadeslayer!"

Hey, bu Eragon.
Uzun zamandır görüşemiyordu Eragonla. Başını Eragona çevirdi. Birkaç sıra arkadasında oturuyordu. Okumaya başladı. daha sonra Ireth de kendi kitabından, okunanı takip etmeye başladı. Makale bittiğinden bir kaç dakika sonra zil çaldı ve ders bitti. Herkes dışarı çıktı. Ireth de yeniden uzun koridorlardan yürümeye koyuldu.