Final Sahnesi-Bölüm 3

Kızın cebinden sarkan asayı aldı ve odadan çıktı. Şimdi Dixy'nin kendi odasındaydı ve o an bir terslik olduğunu anladı: Sahanlıkta biraz öncekine oranla çok daha fazla gürültü vardı. Hızla odayı geçip oraya çıktı.

Savaş evin içine taşınmıştı belli ki. Orada burada, alt katta, merdivenlerde, heryerde düellolar vardı. Tam Alwen'in önünde ise iki çift sıkı bir düelloya tutuşmuştu. Alwen henüz onlara bakarken ikiliden uzun boylu olanı yere yığıldı. Alwen'in yeniden yüreği sıkıştı; bu Aaron J. Champney'den başkası değildi. Kafasını kaldırıp ölüm yiyene baktı ve bu defa içi öfkeyle doldu. Asasını şimşek gibi savurdu ve Jason Turner acıyla haykırarak yere kapaklandı.

"Demek böyle" dedi Alwen nefretle, adamın başında dikilerek. Ona ezilecek bir böcekmiş gibi bakıyordu şimdi. "Buraya kadar Turner! Lanet herif!" Asasını bir kez daha savurdu ve Jason acıyla uludu. Biraz sonra yerde yatıyor, kesik kesik nefes alarak öksürüyordu. Alwen bunu birkaç kez daha tekrarladı. Fakat hiç tatmin olmamış ve zamanını boşa harcadığının da farkına varmıştı. "Seni pis böcek!" diye tısladı. Sonra bir an daha tiksintiyle ona baktı. Ve haykırdı: "Aveda Kedavra"...

Sonra dönüp oradan uzaklaştı. Sahanlığı geçip, ikinci salona daldı. Fakat az önceki tablodan eser yoktu. Ne Barty, ne de Anastasia ortalarda görünmüyordu. Onun yerine oda, düello yapan çiftlerle dolmuştu. Alwen bir bakışta Keira, Frodo ve Shily'yi gördü. İçinden koşup hepsine yardım etmek geliyordu. Özellikle Morello'nun kaybına dayanamazdı. Fakat bunun için zamanı yoktu. Zaten üç yoldaşlık üyesi de muazzam dövüşüyorlardı. Üçünün yüzüne de derin bir nefret kazınmıştı.

Alwen tam arkasını dönüp gidecekken yanında biri beliriverdi. "Merhaba Alwen" dedi nefes nefese ve zorlukla konuşuyordu. "İyi bir akşam, he? Az önce bir ölüm yiyeni hakladım, şu bakanlık çalışanı Nora Skinner'ı bilir misin?" Sonra bir kahkaha attı.

Alwen ise adama telaşla bakıyordu. Fena halde yaralanmış gibiydi. Elini omuzlarına koyup gözlerine bakmaya çalıştı. "İyi misin Frogonry?" dedi sert bir sesle. Frogonry yeniden bir kahkaha attı. "Ah, kusura bakma, Aaron'u bulmalıyım!" deyip hızla uzaklaştı. Alwen onun arkasından seslenmek, Aaron'un öldüğünü söylemek istedi. Fakat bunun için zaman kalmamıştı. Frogonry koşarken koridorlardan birinden bir ölüm yiyen fırlayıp peşine takıldı. Alwen bağırdı, genç adamın arkasından dikkatli olması için seslendi ama Frogonry onu duymadı. Ölüm yiyenin asasından yeşil bir ışık çaktı. Frogonry düştü ve peşindeki katili onun üzerinden atlayıp yoluna devam etti. Alwen, onun kim olduğunu asla öğrenemeyecekti ama Frogonry'yi öldüren ölüm yiyen Mell Anne Black'ten başkası değildi.

Alwen çakılıp kalmış ve nefesi göğsünü sıkıştırmaya başlamışken, eşiğinde durduğu salondan da acı bir feryat yükseldi ve bu sefer telaşla oraya döndü. Fakat şimdi yere düşen bir ölüm yiyendi. Ve Frodo yeni bir tane rakip bulmuş, ardı ardına büyüler yollamaya başlamıştı bile.

Alwen yeniden koşmaya başladı. Her odaya girdi. Her kapıyı açıp içeriyi kontrol etti. Fakat Barty'den eser yoktu. Tekrar merdivenlerden aşağıya indi. Salonda ki eşyaların kırılmış ve bin parçaya ayrılmış parçaları ayaklarına battı. Odanın öbür tarafına koştu. Yine kapıları birer birer açıp kontrol ediyordu. Tam bu sırada merdivenlerden inen telaşlı ayak seslerini duydu. Hızla oraya yöneldi bu sefer. Gelen Keira'ydı. Alwen'i görünce derin bir nefes aldı ve durup soluklandı.

"Alwen" dedi. Nefes nefese kalmıştı. "Seni arıyordum. Barty-... Barty kadınla beraber oradaydılar"

"Evet" dedi Alwen, bir yandan da rahat konuşabilmesi için Keira'ya destek oluyordu. "Evet, ikinci salondaydılar, ama gitmişler."

"Gittiler..." dedi Keira. "Gitti-ler... Onu söyleyeceğim... sana... Alwen-" başını kaldırıp Ak Büyücü'nün gözlerine baktı şaşkınlıkla. "Alwen... Camdan aşağı atladılar"

Alwen bir an daha oyalanmadı. Ön kapıyı geçip tekrar bahçeye çıktı. Bahçe yolunu çevreleyen çitlerden atlayıp güllerin ve begonyaların arasına daldı ve arka tarafa doğru koşturdu. Köşeyi döndü ve o an çakılıp kaldı. Karşısında Barty duruyordu ve asası Alwen'in kalbine doğrultulmuştu. Alwen ona baktı bir süre. İki kardeş birbirlerinin gözlerinin içine baktılar. Ve Alwen asasını elinden bıraktı. Barty'nin yüz ifadesi aniden değişti ve yerini şaşkın bir korkuya bıraktı. Alwen ise Barty'nin arkasında, biraz ileride yatan Anastasia'yı farketmişti.

...