Uğursuz mağara...

Hafif bulutlu bir akşamüstü Milamber seyahati sırasında Avusturalya'da bir arkadaşının kendisine emanet ettiği Büyülü Evcil Hayvanı Fantus ile birlikte Hateborn tepesinde Londra'da olmadığı zamanlarda oluşan olayların izlerini araştırmaktaydı. Tepenin bir yamacına geldiğinde burnuna midesini altüst eden bir koku geldi ve Fantus ( kül rengi tonlarında yer yer siyah tüyleri olan bir Sibirya kurdu-bir gözü gri olmakla beraber diğer göz rengi buz mavisiydi) beklenmedik bir şekilde havlamaya başladı ve bir yönü işaret edercesine sahibine bakım daha sonrada o yöne hırlıyordu. Sahibi çabuk bir el hareketi ile Fantus'un sesssizleşmesini sağladıktan sonra onu takip etmeye başladı.. Ağaçlıkların yanında ufak bir mağara girişi buldular ve yaklaştıkça koku artmaya başlıyordu. Fantus'a komutunu verdi ve hayvan hemen mağaraya sızıverdi. bir kaç dakika geçti ve Milamber kendine kendine:
-Yapma be koca oğlan, bu kadar zamandır seni yıldıran şeylere göre bir mağarada karşılaşabileceğin ne olabilirki, çocukluk yapma hadi gir içeri. dedi.

Ve hemen oda mağaraya girdi. Koku artık kabul edilemez bir yoğunluktaydı ve neredeyse insanı bayıltacak bir büyü gibiydi. Pelerininden gümüş renkli asasını çıkarır çıkarmaz yumuşak bir hareketle:
-Lumos solem diye buyurdu ve mağarayı okasvetli mağarayı dolduran bir aydınlık oluştu ve daha ilk saniyede, bildiği tüm Tanrılar adına seslendi. Fantus etrafta bir şeyler arıyormuş ve sanki bu koku onu hiç rahatsız etmiyormuşçasına dolaşmaya devam ediyordu.

Her yer parçalanmış insan cesetleri ile kaplıydı ve kimbilir 30-40 sayamıyordu birbirilerine karışmışlardı ve yırtık kıyafetlere bakılırsa bunların içinde büyüceler vardı ve kıyafeti olmayan zaten ölü iken parçalanmış belkide mezarından çıkarılmış bedenler, ve ortada kıyafetleri daha yeni moda olduğunu belli eden iki ceset daha vardı ki bunlar daha çocuklardı. Nasıl bir yaratık böyle birşeyi yapmış olabilirdi? Mutlaka bu gördüklerini birileri ile paylaşması gerekecekti. Sadece kendine saklaması gerekn bir bilgi değildi bu edindiği. Dehşet verici bir düşünce tarzı olan iğrenç bir yaratık olmalıydı bu ve nasıl birşey olduğunu kestiremiyordu. Etrafına bakındı ve duvarların kanla kaplı olduğunu farketti kurumuş kan lekeleri gelişigüzel olarak saçılmıştı heryere. Büyük ihtimalle kurbanlar bu yaratıkla ne kadar faydasız olacağını bilselerde mücadele etmeyi denemiş olmalıydılar.

Ve sonra düşüncelere daldı birden, 6 yıl öncesi burda bile aklından çıkmıyordu.hala. İçini muazzam bir öfke dolduruyordu. Onu düşüncelerinden sıyıran şey Fantus oldu bir kaç kırılmış Asa ile önünde durmuş sadece sahibinin gözlerine bakıyordu. Büyücü hayvanın başka bir iz bulamadığını anladı ve kırık asaları pelerinin iç ceplerinden birine doldurduktan sonra sol elinde tuttuğu Bastonunu yere sert bir şekilde vurdu ve sessiz fakat dudaklarını oynatarak bir kaç koruma büyüsü yaptı ve bir tanede lanetle mağaraya bu laneti etkisiz yapmayı bilmeyenlerin mağaradan canlı olarak çıkamayacağı bir tuzakla beraber oluşturdu. amacı o yaratığı belkide durdurması gerektiğini düşünerek birşeyler yapmak istemesiydi.
Artık İngilteredeydi ve birşeyler yapmaya başlasa, Harekete geçse artık çok iyi olacak gibi görünüyordu.


Fantus'la sahibi tekrar bakıştılar ve sessizce mağaradan çıktılar. Büyücü mağaraya döndü ve asasını bir kez daha doğrulttu ve bir büyü fısıldadı gayet ciddi bir ifade ile:
-Silvio hexia

Artık mağaranın girişi kapanmış ve daha önce orada hiç yokmuş gibi görünüyordu sadece otlar vardı...
Mağaradan uygun bir mesafeye uzaklaştıklarında evcil hayvanı son 3-4 yıldır dostluğunu kazanmış olan Fantus' a bir bakış attı. Ve,içinden-düşünce olarak-"Teşekkür ederim",dedi. "Bu günlük yardımların yeterli, artık gitte sende türüne uygun olarak avlan" ve evcil hayvanını orada bırakarak cılız bir "pop" sesi ile diagon yolu civarlarında bildiği kuytu bir sokağa cisimlendi. Hayvanda Hateborn Tepesinden karanlığın içine doğru uzaklaşırken tepe gecenin karanlığına alışmaya başlamıştı bile.