Primrose Tepesi'ndeki Taş Ev

Mugglle evlerinden oldukça uzakta yemyeşil tepedeki çok da gösterişli olmayan bir villa...

Aaron gecenin karanlığında, yüksek bir tepenin üzerinde tek başına duran taş eve bakıyordu. Artık burada yaşayacaktı. Bahçesinin gördüğü manzarayı da düşününce alışmasının zor olmayacağına karar verdi. Tüm Londra gözlerinin önünde gibiydi. Yavaş adımları bu sessiz gecede yankılanıyordu. Gıcırdayan kapıyı açtı ve salona geçti. Kendinden önce oraya taşınmış olan deri koltukları inceledi. Birine oturdu ve sırtını yasladı. Gerçekten çok rahattı. Eline şöminenin üstünde duran kitabı aldı ve kaldığı yerden okumaya başladı. Tüm eşyalarının burada olması onu sevindirdi. Şöminenin titrek ışığıyla kitabı okurken kanepenin üzerinde uyuya kaldı.

"Hey Aaron! Uyan artık..."

Sabahın erken saatlerinde güneş henüz doğmamışken kanepenin üstünde uyur bir halde buldu kendini Aaron. Üzerindeki kitabı sehpaya bıraktı ve şömineden gelen sese baktı. İş arkadaşı Gabriel'in yüzü şöminenin alevleri arasından ona sesleniyordu.

"Ne var Gabe! Şuna bak daha güneş bile doğmamış!" dedi bir taraftan geriniyordu. Eklemlerini açarken gözlerinin altı çöküktü.

"Biliyorum! Ama sıra sende. Hani şu Barty Crook'u gördüğünü zanneden Muggleı koruyorduk. Gece hiçbir alışılmadık durum yoktu. Açıkçası buna gerek var mı onu da bilmiyorum" dedi. O da çok yorgun gibiydi. Bundan sıkılmış gibi bir hali vardı ikisinin de. Aaron yine de işini seviyordu. Onun için çok uygundu seherbazlık. İşi için böyle tiplere katlanabilirdi.

"Tamam" derken esnediği için bir an duraksadı. "Giyinip hemen geliyorum! Orda görüşürüz" dedi ve Gabriel'in yok oluşunu izledi.

Önce üstündeki buruşmuş cüppeye baktı. Sonra onunla dolaşırsa bir muggle caddesinde ne kadar dikkat çekeceğini fark etti. Üzerine siyah bir gömlek ile kot pantolon giydi. kapıdan dışarı çıktı ve temiz hava ciğerlerini doldurdu. Sonra tüm tepeyi dolduran bir "şak" sesiyle gözden kayboldu.