Şifacılar odası

St Mungo Şifacıları'nın Odası. Büyük bir oda. Büyük bir şömine ve şömine rafının önünde uzun beyaz bir masa bulunuyor. yrıca her tarafta rahat koltuklar ve hatta birkaçda yatak bulunuyor (nöbetçi şifacılar için)

Sabahın dördüydü,Morello şimdi bir yatağa kıvrıldı.Lanetlendiği için her tarafı yeşil kesiklerle cayır cayır yanıyordu hastanın,besbelli kara büyüydü.Adamın ağrısını dindirmek için çok uğraştı,şimdi sakinleşmişti hasta ancak kesiklerine de bir çare gerekiyordu.Ama şimdi biraz dinlenmeliydi,' Yarım saat' diye sayıkladı kendi kendine.Uykuya daldı...

Ayak sesleri şöminenin çıtırtıları arasında kayboldu. Şifacılar odası uzun zamandan beri sadece şöminenin sesini duyuyordu. Kuru dalların yanarken çıkadıkları çıtırtıları...
Bardan eliyle göbeğini okşadı.Gözlerini hafifçe kısarak ; dudaklarını büzüştürdü. Acaba bugün yemekte ne çıkacaktı? Yine kayran otu ezmesi ise ; eğer öyle ise.... Düşüncelerini devam ettiremedi . Yapabileceği birşey olmadığını biliyordu. Ama içinden böyle düşünmek kendisini iyi hissettirdi..

Yavaşça kadife koltuklara yaklaştı. Oturacağı koltuğu dikkatle seçerdi herzaman. En rahat ve en güzel manzaralı koltuk onun olmalıydı. Evet; işte seçmişti koltuğunu. Siyah, kadife ve rahat... Şömineye çaprazdan bakıyordu; fakat karşsındaki ayna sayesinde arkasını da görebiliyordu.
* - İşte bu! Burası tam benim için ayarlanmış. Şimdi sıcak birde çay olacaktı ki....

Koltuğa bıraktı kendini. Bir iki yerleşme denemesinden sonra konumunu almıştı. Artık temiz bir uyku çekmesine hiçbir şey engel olamazdı. Tabii işin dışında.. Herhangi bir hastanın gelmesi ; onun için bu rahatlığın bozulması demek olurdu. Şifacı olmanın zorluklarını hep düşünür dururdu. Hergün türlü türlü şikayetler eder; Bunun şifacılıktaki son günü olduğuna yeminler eder fakat ertesi gün yine aynı saatte işine başlardı. Bunun bir yararı olmadığını kendiside biliyordu. Fakat insanlar bazı alışkanlıklarını kolay kolay kaybedemezdi.

Koltuğunda düşüncelere dalmış dururken kapıya doğru gelen ayak sesleri, odadaki sessizliği yırttı geçti adeta.. Duruşunda hiçbir değişiklik olmadı Bardan'ın.. Fakat tüm dikkatini gelen ayaklara çevirmişti.. Şifacı olamazdı. Çünkü şifacılar bez ayakkabı, giyerlerdi ve fazla ses çıkarmazlardı.. Bu gelen dışardan biri olmalıydı.. Ama kafasını karıştıran bir soru onun dikkatini daha da arttırmasına sebep oldu.
Dışardan gelen her kimse neden şifacılar odasına geliyordu??

Sydney Floria Dark demiş ki:Odada henüz kimse yoktu.

,

Rp dışı: Afedersin ama yukarıdaki rp yi okursan, benim odada olduğumu görebilirsin..

Rpout:Ben farklı bir sistemde yapmıştım rpglerimi pardon [i]

Uyandığında şifacı Nustead ve Dark içerideydi onlara selam verip hastalarına tetkik yapmak için odadan ayrıldı...