303 No'lu Oda

tarafından **Frodo Woodallen** Çarş. Tem. 30, 2008 3:35 pm

Frodo iki saattir basında bekliyordu neredeyse Keira'nın.Ama henüz gözlerini açamamıştı.Güzel Cadıya baktı.Ne de tatlı uyuyordu.Kim bilir ne hayallerin içindeydi.`Onu bulmam buyuk şans!` diye söylendi kendi kendine...
O sırada içeriye Keira'nın şifacısı Arya girdi.Her zamanki gibi gulumsuyordu:
"Bay Woodallen!Endişelenmeyin iyileşecek...Evet kötü bir yara almıs ama üstesinden gelicez.".Frodo saatine baktı.Gec kalmamalıydı.Hemen tepeye dönmeliydi.Ama Keira'nın basında da birinin bulunması şarttı.Aklına Frogonry geldi hemen.Eline kağıt kalem alıp yazmaya basladı bir seyler.Bir yandan da Bayan O'Neill ile konuşmaya çalışıyordu:"Şey Bayan O'Neill!Benim gitmem gerekiyor hemen.Acil bir işim var.Arkadaşım en geç bir saate kadar burada olur....Ben yokken Keira ile ilgilenirseniz sevinirim!".Arya eğilip Keira'nın elini tutarken yine o gülümsemesiyle cevapladı:"Tabi Bay Woodallen!Gözünüz hiç arkada kalmasın..".Frodo işini bitirince hemen bir baykus bagırdı ve Arya'nın garip bakısları arasında notunu baykusa verip pencereden gökyüzüne saldı.Baykusun uçuşunu buyuk bir mutlulukla izlerken pencereyi kapattı.Ardından Keira'nın basucuna geldi ve genc cadının alnına bir öpücük konduruverdi.Sonra kapıya doğru yöneldi gulumseyerek:
"Görüşmek üzere Bayan O'Neill!" dedi ve hızlı adımlarla hastaneden ayrıldı.Adresi Hateborn idi...

tarafından **Frogonry Bagterlayer** Çarş. Tem. 30, 2008 4:15 pm

Frogonry, Frodo'dan mesajını aldıktan hemen sonra St.Mungo'ya cisimlenmiş ve çok sevdiği arkadaşı Keira'yı hasta yatağında yatıyor bulmuştu. Frodo onu bulduğu için gerçekten çok şanslıydı. Anlaşılan yaptığı çatışma onu çok etkilemişti. Çünkü uykusunda 'anne', 'baba' gibi kelimeler çokça ağzından çıkıyordu. Frogo, onun bu haline çok üzülmüştü.
Hasta Bakıcı Arya, arada sırada gelip Keira'yı kontrol ediyor ve de vücudunun birçok yerine dağılmış olan yaralarına, kötü kokulu-Frogonry bu kokuyu kokladıkça aklına hep ölüm yiyenler geliyordu-bir merhem sürüyordu. Frogonry anlaşılan bir süre Keira'ya refakatçi olacaktı.
Biirkaç saat böyle geçti ve Keira'da hala bir ayılma belirtisi yoktu... İçten içe düşündüğü şeyse bunu ona yapan kişinin hesabını vereceğiydi. Karşısına kim çıkarsa çıksın hep düelloyu alan o olmuştu. Hiç bir zaman düellolardan kaçmazdı. Yakında bunu ona yapanında hesabı görülcekti...

tarafından **Keira A. Knightley** Çarş. Tem. 30, 2008 4:36 pm

Hafifçe gözlerini araladı Keira.Gözleri feci şekilde bulanıktı.Hiç bir şeyi seçemiyordu.. Ve canı feci şekilde acıyordu. Bir süre sonra bakışları netleşmeye başladığında başında bir şifacı'nın olduğunu görebildi. Ve arkadaşı Frogonry vardı. Konuşmak istemişti ama boğazı kuruduğundan konuşamamıştı. Yutkunduktan sonra konuşmaya başladı.

" Merhaba Frogonry "

dedi. Zorlukla konuşabiliyordu.Biraz sonra devam etti aynı şekilde.

" Buraya nasıl geldim ben "

tarafından **Frogonry Bagterlayer** Çarş. Tem. 30, 2008 4:55 pm

Frogonry, Keira'nın gözlerini açtığını fark ettiği an ona döndü ve gülümsedi. Keira ona ve hasta bakıcıya şaşkınlıkla bakıyordu. Frogo'ya cılız sesiyle birkaç soru sordu fakat Frogonry hemen onu durdurarak:
"Herşey geçecek Keira... Merak etme sen... Kendini yorma..."dedi yatıştırıcı bir şekilde. "Sana ne olduğunu anlatıcam...Önce Bayan O'Neill sana yapması gerekenleri uygulasın ondan sonra..."
Anlaşılan Keira, Frogonry'nin dediklerini anlamıştı. Kafasını yavaşça yastığa uzattı ve yaralarının üzerindeki sargıların çıkarılmasını seyretti. Hasta bakıcı muayenesini yaptıktan ve Frogonry'e bazı tavsiyelerde bulunduktan sonra gitti.
Frogonry hemen Keira'nın baş ucuna döndü ve olanları anlatmaya başladı. Onu Frodo'nun tesadüfen bulduğunu, sonra Frodo'nun acelesi olduğundan kendisini buraya çağırdığını, hastane de birkaç saattir baygın yattığını,her şeyi anlattı... Tabi Frodo'nun onu nasıl bulduğu hakkında bir fikri yoktu. O yüzden bu konuda bir bilgi veremedi...
Keira olanları hasta yatağında sesizce dinledi. Olanlara hem çok şaşırmış hem de sevinçli görünüyordu. Biraz da sanki gözü dolmuştu.
Frogonry ona döndü ve baktı. Sakin bir sesle gülümseyerek şöyle dedi:
"Merak etme iyileşeceksin..."

tarafından **Keira A. Knightley** Çarş. Tem. 30, 2008 5:17 pm

" Ama işim bitmişti.O lanetten kurtulmuş olamam "

diye mırıldandı sadece.En son hatırladığı kendisine doğru gelen lanetti.Sonrasında ne olduğunu o ölümyiyenin ne yaptığını hiç bir şeyi hatırlamıyordu. Halsizdi hem de çok halsiz.

" Sanırım bacaklarımda bir sorun var hissetmiyorum "

dedi bitkin bir ses tonuyla ve başını çevirdi. Gözyaşları yastığa dökülüyordu.

tarafından **Frogonry Bagterlayer** Çarş. Tem. 30, 2008 9:18 pm

Frogonry onun bu haline gerçekten çok üzüldü. Ona dönerek kendini dizginledi ve tekrar konuşmaya başladı:
" Vücudunda farklı yerlerine dağılmış olan yaralarına bakarsak sana saldıran kişiyle senin büyülerin bir şekilde geri tepmiş ve eminim saldırgan da şuan senden daha iyi bir halde değildir. Hasta bakıcının dediğine göre de hiç birşeyin kalmıyacak..."dedi onun ağlamasını izleyerek. Keira'yı hiç ağlarken gördüğünü hatırlamıyordu.
"Ooo..."dedi en sonunda da Frogonry. "Keira... Biraz kendine gel... Sen benim tanıdığım en güçlü, en dayanıklı insanlardan birisin...Birden ne oldu da böyle oldun...Eğer sen iyileşeceğine inanmassan... Bu iş olmaz... Kendini biraz toparla ve bana bu duruma nasıl düştüğünü anlat..."
Keira bir şok yemişçesine Frogonry'e baktı. Anlaşılan sözler iyi yönde tesir etmişti.

tarafından **Alwen Crook** Çarş. Tem. 30, 2008 9:37 pm

St Mungo en kalabalık dönemlerinden birini yaşıyordu besbelli ki. Her taraftan lanetlenmiş ya da yaralanmış cadılar ve büyücüler getirilip duruyordu. Ama Alwen özellikle birisi için gelmişti buraya. Tepedeki o soluk kesen geceden sonra verdikleri en önemli hasarlardan biriydi bu.

Doğruca dördüncü kata çıktı. Dördüncü katta birçok oda vardı koridor boyunca. Kimi tanıdık birçok yüz gelip geçti gözünün önünden. Sonunda aradığı odayı buldu. Kapının tokmağını usulca çevirdi ve başını içeriye uzattı. Doğru yerde olduğunu görünce gülümsedi. İçerideki tek yatakta Keira yatıyor, Frogo ise baş ucunda bir sandalyede oturuyordu. O içeri girmeden önce sohbet ediyor gibiydiler.

İçeri girip kapıyı arkasından kapattı. İkisine de neşeyle gülümsedi.

"Nasılsın Frogo?" dedi. "Bu özverini ne ben ne de sanırım Keira asla unutmayacağız"

Sonra Keira'ya baktı. Önce gidip elini tuttu ve şefkatle okşadı. Sonra da kendine bir sandalye bulup diğer yanına oturdu.

"Gayet iyi görünüyorsun" dedi neşeyle. "Umarım kaytarmıyorsunudur"

tarafından **Keira A. Knightley** Çarş. Tem. 30, 2008 9:50 pm

Tam Frogo ' ya cevap verecekken kapının açılmasıyla başını kapıya yöneltti.İçeri girenin Alwen olduğunu görünce gülümsemeye çalıştı. Alwen önce Frogo ile konuşmuş ardından kendisine dönmüştü.

" Eh hala hayatta olduğuma göre iyileşeceğim "

dedi gülümseyerek.Hala o geceyi düşünmeden edemiyordu.Karanlığın ortasındaki iki yeşil ışığın çarpışması ve sonrasında gelen patlama.Sonrasındaysa işte buradaydı.

Ayaklarını biraz oynatmak için çabalasa da başarılı olamamıştı.Fakat yine de umutluydu.Morello ' nun iyileştireceğini düşünüyordu. "Tabi iyiyse " diye düşündü.

" O gece tam olarak neler olduğunu hatırlamıyorum aslında ama pek iyi şeyler olduğu söylenemez sanırım.Diğerleri yani yoldaşlar nasıl "

dedi endişeli bir ses tonuyla.

tarafından **Alwen Crook** Çarş. Tem. 30, 2008 10:07 pm

Alwen'in istemese de yüzü asılmıştı biraz gelen soru karşısında. "Bakan'ı bulduk" dedi derin bir sesle. "Ölmüş" Bu tabi ki Frogo için de yeni bir haberdi ve her ikisinin de bir parça afallamış olduğunu gördü. Bu her ne kadar tahmin ettikleri birşey olsa da kesinlikle sarsıcı olmuştu. Alwen, Bakan'ın cesedini ilk gördüğü an neler hissettiğini düşündü.

"Diğerlerini düşünme şimdilik" dedi. "Üstelik, şu anda kimse olmasa bile, burada böyle şeyleri konuşmak çok güvenli olmaz." Şimdilik diğerlerinin başına neler geldiğini bilmese de olurdu.

Sonra daha büyük bir ciddiyetle tekrar Keira'ya baktı. "Keira" dedi yavaşça. "O gece dövüştüğün kişi... O'nun kim olduğunu bana söyleyebilir misin?... Tabi.. Maskeliydi elbette... Ama, belki görmüş olabilirsin"

tarafından **Keira A. Knightley** Çarş. Tem. 30, 2008 10:23 pm

" O akşam düello ettiğim kişi tam hatırlamıyorum ama bir kadındı.Yeşil gözlü bir kadın "

dedi susarak gözlerini kapatmış ve o geceyi düşünmeye başladı yine. Daha önce de defalarca düelloya girişmişti ama bu seferki çok farklıydı.Gözlerini açarak konuşmaya başladı.

" Daha önce de onlarca kez düello yapmıştım. Bunda yani bu kadında farklı bir şey vardı. Nasıl bir şey olduğunu bilemiyorum şu an "

dedi.Aklında yoldaşları vardı.Morello ve Marissa. Onların da iyi olduğunu ummak istiyordu.Ama ya değillerse diye şüphe vardı içinde.Tek istediği herkesin iyi olabilmesiydi.

" Ne olur herkes iyi olsun "

diye yalvarmaya başlamıştı Tanrıya.Kimseyi kaybetmek istemiyordu artık.Yorulmuştu kayıplar yaşamaktan artık.

tarafından **Marissa J. F. Black** Perş. Tem. 31, 2008 11:04 am

Marissa Méll'in odasından çıktıktan sonra biraz tedirginlikle 303 nolu odaya ilerledi.Arya'yla karşılaştı koridorda.Arya herzamanki gibi gülümsemiyordu.Marissa bundan kötü birşeyler olduğunu anlamıştı.Arya devamlı gülümseyen,insanlara güven veren bir cadıydı ve gülümsemediğini birkaç kez görmüştü Marissa."Marissa bir dakikanı alabilir miyim acaba?" demişti yanından geçerken.Marissa Arya'nın tedirğinliğini sezmişti.Arya'ya döndü ve

-Efendim Arya... Bir sorun mu var?

dedi.Marissa bakışlarından ciddi bir sorun olduğu anlaşılıyordu. "Bayan Black ile aynı gün gelen acil hastayı biliyorsun... Keira Knightley... Şey acaba onunla ilgilenebilir misin?En azından birkez baksan?" demişti.Marissa Arya'nın bu sözleri karşısında biraz şaşırmıştı ama bunu belli etmedi.Arya'nın bu kadar tedirgin olmasının nedenini anlayamamıştı

-Arya... Bir sorun mu var? Bayan Black'le ilgileniyorum biliyorsun zaten şimdi ona bakmaya gidiyordum...

dedi.Arya ilk defa böyle birşey istiyordu Marissa'dan."Bilmiyorum... Bu aralar kafam çok karışık Morello'da yok biliyorsun... Soğukkanlılığını nasıl koruyabiliyorsun anlayamıyorum... Herneyse ben yanlış birşey yapmaktan korkuyorum... dedi Arya.Marissa anlamıştı şimdi tedirginliğinin nedenini.Arya'ya baktı ve

-Tamam sen kendine gelmeye çalış... İyi olduğun söylenemez ve unutma bizler iyi olmalıyız ki onlara yardımcı olabilelim tamam mı?Sen şimdi gidebilirsin ben ilgilenirim Bayan Knightley'le

dedi.Marissa bunu dediğine inanamıyordu.Kardeşini bu hale getiren cadıyı iyileştireceğini söylemişti.Bunu yapabilirdi duygularına yenik düşmediği sürece... Duygularını kontrol edebiliyordu hiç değilse.Arya "teşekkür ederim Marissa..." dedi ve koridorda yürümeye başladı.Marissa 303 nolu odanın kapının önüne gelmişti. Méll gözünün önünden gitmiyordu.Tedirginliği yüzünden biraz belliydi.Bir süre kapının önünde durdu.Kendine gelmişti bu süre sonunda yüzünden anlaşılamazdı tedirgin olduğu.Çok dikkatli olmalıydı hiç birşey belli etmeyecekti.Kapıyı çaldı ve içeriye girdi...Yüzüne güven verici bir gülümseme yerleştirmişti... Odada Keira dışında iki kişi daha vardı.Biri Hogwarts profesörlerinden biriydi.Diğeri ise Alwen Crook... Marissa onu görünce çok garip bir hisse kapılmıştı... Bunu kimse anlayamazdı.İçinden devamlı "Marissa kendine gel... Méll için güçlü olmalısın" diyordu.

-Sihirli günler...

dedi.Gözü yatakta yatan hastadaydı.Keira'nın da yüzünde birçok kesik vardı.Arya'nın tedirginliğinin nedenini çok iyi anlamıştı.Keira iyi görünmüyordu.Şu anda gördüğüne göre Méll daha şanslı çıkmıştı.

-Bayan Knightley'i lütfen fazla yormayın şu anda konuşmaması gerekirdi...

dedi.

tarafından **Keira A. Knightley** Perş. Tem. 31, 2008 12:02 pm

Keira , zorlanıyordu ama yine de güçlü olmak zorundaydı.Yapacakları çok fazla şey vardı.Abisinden intikam almak gibi.Bu nedenle belki de güçlü olmak zorundaydı.Tam o sırada içeriye giren Marissa ' yı gördü.Gülümsemeye çalışıyordu ama yüzündeki ve vücudundaki bir çok kesik canını çok fazla acıtıyordu.Ve bacakları.Onları hissedememek daha fazla üzüyordu onu ama yine de belli etmiyordu. Ondan sağ kurtulmuş olmak bile bir mucizeydi belki de ve şükre değerdi.

" Sihirli Günler "

dedi Marissa'ya gülümseye çalışarak.

tarafından **Marissa J. F. Black** Perş. Tem. 31, 2008 12:19 pm

Marissa ve Keira yakınlardı.Ama şu anki durum da Marissa çok zorlanıyordu... Kardeşi söz konusuydu.Méll Marissa'nın hayatındaki en değer verdiği kişiydi.Keira'nın çok acı çektiği belli oluyordu,gülümsemeye çalışırken bile acısı yüzünden okunuyordu.Keira " Sihirli Günler " dedi kendini zorluyordu bu belliydi.Marissa duygularına yenilmeyecekti.Keira'yla bakışlarının kesişmemesi için çabalıyordu.Bakışları kesişirse Keira ters giden birşeyler olduğu anlayabilirdi.

-Bayan O'Neil neler dedi sana?Konuşmaman gerektiğini sözlemiştir herhalde... Dinlenmelisin kendini zorlamamalısın ki tedavi ederlen güçlü olabilesin...

dedi.Keira'nın tam olarak kesikleri dışında neyi olduğunu bilmiyordu.Arya hiçbirşey söylememişti bu konuda.Marissa Keira'nın yüzündeki kesiklere baktı çok derin kesikler değildi ama yinede istenmeyen bir durum olursa ciddileşebilirlerdi.Méll'de olduğu gibi derin bir kesikte yok gibi görünüyordu.

-Seninle ben ilgilenicem.Şimdi bana söyler misin derin bir kesik veya ona benzer birşey var mı?Hissedebildiğin bir acı,sancı gibi birşey?

dedi Keira'dan cevap beklerden odadakilere bakıyordu.Marissa'nın girmesi konuşmalarını bölmüştü.

tarafından **Keira A. Knightley** Perş. Tem. 31, 2008 12:34 pm

" Evet söyledi. Ama yalnız kalmakta çok sıkıcı "

dedi.Acısı yüzünden belli olsa da buna aldırmamaya çalışıyordu. Keira bir çok şey atlatmıştı ve bunu da atlatacaktı.

" Aslında var."

dedi.Bacaklarındaki ve belki de en derin olan omzundaki kesik'i düşünüyordu.

" O kadar çok ki. bacaklarımı hissetmiyorum ve bu canımı sıkıyor.Bunun dışında bacaklarımda bir çok kesik var.Sonra karnımda ve göğsümde derin sayılabilecek birer kesik bir var. En son olarak omzumdaki belki de en derin olan yara "

dedi.Sesli olarak saydığında gerçekten kurtulduğuna sevinmeliydi Keira.Ölme ihtimalinin çok yüksek olduğu kesindi.Ve canı çok fazla acıyordu.

tarafından **Marissa J. F. Black** Perş. Tem. 31, 2008 6:33 pm

Marissa odadakilerin yüzlerine teker teker baktıktan sonra Keira'ya çevirdi başını.Ama bakışlarını kaçırıyordu Keira'dan gözlerinin kesişmesiyle Keira bir terslik olduğunu anlayabilirdi.Keira ve Marissa yakındılar... Bu zamana kadar.Söz konusu olan kardeşi Méll'di ve Méll, Marissa için herşey demekti.Marissa'nın en çok değer verdiği kişiydi kardeşi.O gün düellodan Méll'in daha şanslı çıktığı belliydi Marissa'nın gördüğü kadarıyla... " Evet söyledi. Ama yalnız kalmakta çok sıkıcı "
dedi Keira sessizliği bozarak.Marissa Keira'ya baktı ve

-Yalnızlık olmazsaydı etrafımızdakilerin değerini anlayamazdık değil mi?

dedi.Keira'ya ve o odadakilere güven vericek bir gülümsemeyle.Kimse anlayamazdı bu gülümsemenin sahte olduğunu.Marissa oradakilerin Méll'i bilmesini istemiyordu.Keira'nın düello yaptığı ölüm yiyenin kardeşi Méll olduğunun anlaşılmaması için uğraşıyordu,uğraşacaktı... Marissa'nın o kişiyi bildiğini öğrenmemeleri için... " Aslında var. O kadar çok ki. bacaklarımı hissetmiyorum ve bu canımı sıkıyor.Bunun dışında bacaklarımda bir çok kesik var.Sonra karnımda ve göğsümde derin sayılabilecek birer kesik bir var. En son olarak omzumdaki belki de en derin olan yara " dedi Keira ve bu sözler Marissa'nın düşüncesinin doğruluğunu kanıtlamış oldu.Méll şanslı çıkmıştı yine... Keira'ya bakıp

-O yaralarınla ilgilenicem... Ne kadar sürer bilmiyorum ama bacaklarını tekrar kullanabileceksin bundan kuşkun olmasın... Kanamanı durdurmuş olmaları çok güzel birşey bazen öyle durumlar oluyor ki durdu sanıyorlar bir süre sonra tekrar kanama başlıyor...

dedi Marissa güven verici sesiyle.Bunların hepsi sahteydi ama anlaşılamazdı öyle olduğu.Méll'i düşündükçe Marissa'nın içini çok değişik bir duygu kaplıyordu... Buna tam olarak nefret denemezdi.Marissa duygularını kontrol etmeyi bilirdi ve kimseye belli etmezdi istediği zaman duygularını...

tarafından **C. Anastasia Genevieve** Perş. Tem. 31, 2008 7:13 pm

Yavaş yavaş hazırlandı..Bir taraftan Keira'yı Hastahaneden çıkarıp çıkaramayacağını merak ediyordu..üzerine pelerinini geçirdiğinde artık tamamen hazırdı..Aynanın karşısında Makyajının son rütüşlarını attı ve Saçlarını havalandırıp Aki'ye Dıxy ile bahçede oyun oynamalarını ve kızı yanlız bırakmamasını tembihledikten sonra Hastahaneye cisimlendi

Danışmadaki cadıya gülümseyerek Keira'nın nerede kaldığını sordu

"303 numaralı oda"

demişti cadı yüzüne bakmadan..Kadının tavırlarını Cok kaba buldu ama bir şey söylemedi..Rezalet çıkarmak için henüz erken dedi kendi kendine bu iş için artık geceleri seçiyordu..

Odaya çıktı ve kapıyı nazikçe tıkladı..içeri bir adım attı ve odadakı kalabalığı görünce şaşırdı

ilk önce Frodoyu gördü..Sonra Frogonry'yi ve tanımadığı ama şifacı olduğunu düşündüğü sarışın bir kadını..Keira yatakta yatmaktaydı ve yanı başında ALwen Crook'u görünce şaşkınlığını gizleyemedi..

"Merhaba"

dedi aniden anlaşılan cabuk toparlanmıştı..bir kaç adım atıp içeri girdi

"Frodo..Frogonry Alwen ve sevgili keira"

nazikçe başıyla herkese selam verdi ve koltuklardan birine oturdu..elindeki çikolatayı da Keira'nın baş ucuna koydu..

tarafından **Keira A. Knightley** Perş. Tem. 31, 2008 9:02 pm

Marissa ile samimilerdi.Ama bu gün konuşmalarında çok uzaklık hissediyordu.Ters giden birşeyler olduğunu anlamıştı Keira.Konuşurken gözlerinin içine bakan Marissa şimdi kaçırıyordu gözlerini.Fakat bunları düşünecek halde değildi.Canı öylesine çok acıyordu ki. Ne olursa olsun hiç bir şeyi düşünemiyordu. " Sonra çözeriz bir sorun varsa " diye düşündü.

" Teşekkürler Marissa.İlgilendiğin için teşekkür ederim "

Tam o sırada içeriye giren Anastasia ' ya zoraki bir gülümsemeyle karşılık verdi.

" Merhaba Anastasia "

dedi ardından.Canı çok acımasına rağmen onu gözardı etmek için çabalıyordu.Anastasia ' nın da gelmesine şaşırmıştı.Aslında bu ara yapılan ziyaretler kendisini çok fazlasıyla şaşırtmaya yetiyordu.

tarafından **C. Anastasia Genevieve** Perş. Tem. 31, 2008 9:13 pm

Anastasia Samimi Bir Şekilde Keira'nın selamına cevap verdi..Keira gerçekten önem verdiği insanlardan biriydi ve onu bu halde görmek içini acıtmıştı..

"böyle birbirlerini öldürüp duruyorlar"

diye düşündü..Fazla iyiler ve Fazla kötüler...Aslında bu tanım yanlıştı..Kimdi iyiler Alwen Crook ve ekibi mi ? yoksa Barty ve ölüm yiyenleri mi ?

Herkes kendine göre iyi ve kötü kanısına vardı..Anastasia'da iyi bir insandı ona göre..Barty'de iyiydi Ölüm yiyenlerde..

"Ahh Keira"

dedi yakarma derecesindeki ince sesiyle

"Senin iyi oluşunu gördüm..ve bu beni mutlu etti..Umarım çabucak iyileşirsin fakat artık gitmem gerekiyor"

Yavaşça ayağa kalktı ve başıyla çikolata paketini gösterdi

"sadece senin için..Çabuk iyileşmene yardımcı olmak adına bir kaç küçük iksir damlası var içinde"

Sakince Odada kı diğer beylerede selam verdikten sonra Kapıyı açıp Odadan çıktı..Hastahaneyi terk ettikten sonra Garden Suburbs'a doğru kısa bir yürüyüş yapmaya karar verdi

tarafından **Marissa J. F. Black** Perş. Tem. 31, 2008 9:15 pm

Marissa düşüncelerinden yine Keira'nın konuşmasıyla çıktı " Teşekkürler Marissa.İlgilendiğin için teşekkür ederim " demişti.Marissa Keira'nın ters giden birşey olduğunu farkettiğini sezmişti o sırada odaya giren kıza çarptı gözü

-Keira'yı fazla yormayın dinlenmesi lazım...

dedi odadakiler sonra onları rahat bırakmak için

-Ben sonra gelirim... Geldiğimde uyuyor olursan ve çikolataları iyileşinceye kadar yemesen çok iyi olur

dedi Keira'ya.Aslında biraz daha durursa Méll sayesinde kabaran duygularını daha fazla saklayamayacağını düşünüyordu bu yüzden odadan çıkmayı daha uygun buldu

-Sihirli günler...

dedi odada bulunan büyücü ve cadılara ve odadan çıktı.

tarafından **Frogonry Bagterlayer** Cuma Ağus. 01, 2008 2:29 pm

Frogonry, yeni gelen hasta bakıcı da farklı birşeyler hissediyordu. Anlaşılan Keira'yı çok yakından tanıyordu fakat, onunla hiçte samimi bir anını yakalayamamıştı. Sanki Keira'dan biraz çekiniyor hatta, evet Frogonry'nin bu dikkatini çok yakından çekmişti, sanki korkuyor gibiydi. Frogonry'nin sezileri çok güçlüydü ve bu durum onun için şüpheli geliyordu.
Frogonry zaten her zaman herşeyden şüphelenirdi. Ama bazen bazı şüpheleri gerçekten onu çok aptalca durumlara düşürmüştü. Bunun da o gerçek dışı şüphelerden biri olduğundan korkuyordu. Eğer öyleyse yapacağı yanlış bir hareket onu kötü bir duruma düşürebilirdi.
Eğer kesin olarak hasta bakıcı da bir yanlışlık olduğunu bilse direk zihnebendarlığını kullanarak durumu anlamaya çalışırdı. Ama belki de bu düşüncelerinin kaynağı bugün içerisinde yaşadığı olaylardı. Keira'nın rahatsızlığı, Bakan'ın ölümü derken kafası allak bullak olmuştu.
Frogonry bunları düşünürken şüpheli bakıcı, iyi günler dileyerek odadan ayrıldı. Belki gitmişti ama Frogonry'nin bu hasta bakıcının peşini bırakmaya hiç niyeti yoktu...

tarafından **Jason Turner** Cuma Ağus. 01, 2008 2:42 pm

Jason haberi alır almaz St. Mungo'ya gelmişti.Telaşlı gibi görünüyordu.Koridorda ilerlerken birkaç kişiye omuz attı aldırmadan. `Ah Mell!` diye söylendi.Yumruğunu sıkıyordu çok sinirliydi....
Ve sonunda 303 no lu odaya vardı.Kapıyı hızla açtı.İçeride Frorgonry Bagterlayer ve Alwen Crook vardı Keira'dan hariç.Keira yatağında öylece yatıyordu...
Jason biraz tedirgin olmuştu Alwen'ı görünce.Ama o alaycı gülümsemesi herşeyi örtüyordu:Sihirli Günler!" dedi ukala bir şekilde ve Alwen'a dönüp ekledi:Bay Crook şifacı olmaya mı karar verdi yoksa!" ....

tarafından **Jason Turner** Cuma Ağus. 01, 2008 3:08 pm

Şakaya vurdurmak istedi ve masum bir gülümsemeyle Keira'ya döndü:
"Bak tatlımbu çiçekler senin için.Umarım beğenirsin!" dedi elindeki çiçekleri göstererek.Ardından basucuna gidip oturdu:
"Kim yaptı sana bu tatlım?".Yüzünü okşamaya başladı yavaşça....

tarafından **Kelvin Black** Cuma Ağus. 01, 2008 3:29 pm

"sakin ol jason"dedi arkadan gelen bir ses içeriye kelvin girmişti "görüyorsunki şu anda iyi " dedi kapının kenarına geçip keiraya yaklaştı "geçmiş olsun "dedi ve cebinden bir iksir şişesi çıkardı içinde bir pembe sıvı vardı yatagın yanındaki masaya bıraktı "felix felicis en azından bir daha ölüm yiyenlerin bulundugu.."dedigi anda jasona hafifçr baktı"bir yere gidersen içip şansını artırırsın en azından yaralanmanı önler"dedi gözlerini etraftakilere çevirerek
"bu arada frodoyu gören varmı ona britanya irlanda maçı hakkında sihirsel işbirligi dairesinin verdigi karararı açıklamalıyımda"dedi.

tarafından **Marissa J. F. Black** Cuma Ağus. 01, 2008 4:02 pm

Marissa odadan çıktıktan sonra 4.kat koridorunda bulunan iksir odasına girdi.Duvarları raflarla çevrili odada bir sürü içinde rengrenk iksirler bulunan iksir şişeleri vardı.Marissa mavi bir iksirlerle dolu olan dolaba gidip kapağını açtı.Şişelerin üzerlerinde yazan yazıları okumaya başladı... "Laçan özü,Elius,Ararot özü,Ravent özü,Ratanaya özü,Felixius..." Felixius ve başka bir şişeyi aldı ve dolabı kapattı.Önünde duran kazana benzer küçük kaba iki şişeden de belirli ölçülerde döktü.Keira'nın acısını azaltıcak birşeyler arıyordu.Önündeki kaba döktükten sonra şişeleri yerine kaldırdı.Bu sefer sarı renkli olanların yanına gitti ve dolabın kapağını açıp göz gezdirdi... Bir şişede burdan aldı ve iki damla damlattı hazırladığı karışıma döktü karışım önce kırmızı sonra yeşil bir renk aldı.Marissa kabın içindeki sıvıyı bir iksir şişesine boşalttı ve kapağını kapattı.Şişeyide yerine kaldırdıktan sonra odadan çıktı.303 nolu odaya doğru yürümeye başladı.Kapıyı çaldı ve içeriye girdi.İçerisi bıraktığından daha kalabalıklaşmıştı

-Bayan Knightley'in dinlenmesi gerektiğini söylemiştim sanırım...

dedi odadakilere ve sonra Keira'nın yanına geldi ve hazırladığı iksiri yatağının yanına bıraktı sonra Keira'ya baktı ve

-Bu iksir acılarını ve yaralarının yanma hissini azaltıcaktır ama sadece bir yudum içmelisin daha fazla içersen hiç birşey hissetmezsin biraz uyuşturur

dedi.Sonra odada bulunanlara

-Bayan Knightley'in tedavi olması gerekiyor ve bu kalabalık arasında bunun olabileceğini sanmıyorum.Birazdan yine gelicem o zaman mümkünse bu kadar kalabalık olmasın burası

dedi ve odadan çıktı.

tarafından **Keira A. Knightley** Cuma Ağus. 01, 2008 7:33 pm

Keira , acı içindeydi.Artık duyduğu acı gittikçe artıyordu.Karnındaki kanamanın da hafiften başladığını hissediyordu.Sıcak sıvı sızıyordu hafiften.Tam o sırada içeriye giren Jason 'a gülümsemeye çalıştı.Getirdiği çiçek için teşekkür etmek için dudaklarını araladığında içeriye Kelvin girmiş bir iksir bırakmıştı başucuna.

" Teşekkür ederim Kelvin "

dedi gülümsemeye çalışarak.Ardından da Jason'a döndü.

" Teşekkür ederim Jason fakat inan ki anlatacak gücüm yok. Çok fazla ağrım var "

dedi hafif bir tebessümle.Tam o sırada açılan kapıdan içeriye şifacısı girmişti.Bıraktığı iksiri Jason'un yardımıyla bir yudum içebilmişti.Başını tekrar yastığa dayadı.

" Sen nereden haber aldın burada olduğumu "

dedi zorlukla gülümseyerek.

303 No'lu Oda

303 No'lu Oda

Geri: 303 No'lu Oda

Geri: 303 No'lu Oda

Geri: 303 No'lu Oda

Geri: 303 No'lu Oda

Geri: 303 No'lu Oda

Geri: 303 No'lu Oda

Geri: 303 No'lu Oda

Geri: 303 No'lu Oda

Geri: 303 No'lu Oda

Geri: 303 No'lu Oda

Geri: 303 No'lu Oda

Geri: 303 No'lu Oda

Geri: 303 No'lu Oda

Geri: 303 No'lu Oda

Geri: 303 No'lu Oda

Geri: 303 No'lu Oda

Geri: 303 No'lu Oda

Geri: 303 No'lu Oda

Geri: 303 No'lu Oda

Geri: 303 No'lu Oda

Geri: 303 No'lu Oda

Geri: 303 No'lu Oda

Geri: 303 No'lu Oda

Geri: 303 No'lu Oda