Seherbaz Bürosu Başkanı Elros Amandil'in Odası

Hermi önce düşündü ve şöyle dedi.

-Aslına bakarsanız Karanlık Lordun ne yapmak istediği açıkca ortada insanların huzurunu bozmak ama bu durum çok canımı sıkıyor.Biran önce tedbir alıp yapmak istediklerini engellemeliyiz Sayın Başkan.

Ve derin biir nefes almıştı.Umarım istediği cevabı vermişimdir diye kendi kendine düşünmüştü.

Elros ise gayet rahattı:"Hadi ama Hermi, bundan daha iyisini yapabilirsin. bizim Karanlıkla savaşmamız için öncelikle onu anlamamız gerkiyor.Ve ben senden klişe cevaplar değil, gerçek düşünceni istiyorum."Gözlerini kaldırdı:"Anlatabildim mi, rahat ol..."

Hermi ne diyeceğini bilemiyordu ve sustu.'Üzgünüm şuan birşey söyleyemiyorum kusura bakma'dedi.Gözlerini Başkanına doğru döndürdü.

Elros ise şimdi suçluluk hissetmişti, gönlünü almak için konuştu."Belki de ilk görüşmeden bu kadar ileri konuları açmamalıydım, kusura bakma."Ardından gözlerini tekrar Hermi ye çevirdi:"Seni yakın hissettiğim için sormuştum, beni affet..."

'Önemli değil sadece şuan cevap veremiyorum ben üzgünüm'dedi.Hermi Elrosun üzüldüğünü düşündü ve ne yapsam diye düşündü ve aklına hiçbir şey gelmedi.Oturduğu yerde gayet rahat görüyordu Başkanını Hermi ve gülümsedi ona doğru.

En savunmasız anında bu gülümsemeyle yakalanan genç Amandil ise şaşkınlığını gizleyemedi.Kendini bir an çok korunmasız hissetti, hiç olmadığı halde..Ardından:"Sana ne ikram edeyim Hermi?"diye sordu.

Hermi'bir balkabağı suyu alabilirim'dedi.Ne konuşacağını bilemiyordu.

"Gördüğün gibi toplantımız pek de eğlenceli sayılmaz, tabii seninle konuşmak dışında.."dedi Elros balkabağı suyunu Hermi ye uzatırken."Ama bunlar Bayan Night a rapor olacaklar."Ardından göz kırparak ekledi:"v"e ben senden gayet memnunum, için rahat olsun..."

Hermi çok rahatlamıştı.Belki toplantıda istediği gibi performans gösterememişi ama Başkanının böyle demesi gerçekten onu rahatlatmıştı.Hermi gülümsedi ve'teşekkür ederim Bay Amandil'dedi.

Hermiyle Elros evlerine gitmek için ayrıldılar ikiside cisimlenerek evlerine gittiler.Hermi için çok yoğun bir gündü.

mélissa aniden kapıyı açtı ve içeriyi şöyle bir süzdü.
-Bay Amandil gerçekten çok özür dilerim toplantıdan haberim yoktu.
dedi.karşısından gelicek cevabı bekliyordu birazda korkuyordu doğrusu gözleriyle etrafı süzdü...

Sihir Bakanı Samwise Broklyn, Seherbaz Bürosu Başaknı'nın odasından içeriye girdiğinde onu orada görünce sevindi. Kapıdan başını içeri uzatıp "Merhaba" dedi. "Elros, bu akşam için ekibini topla. Partinin tüm güvenliği senden sorumlu."
Gülümsemiş ve tam iyi günler dileyip çıkacakken, tekarar kafasını içeri uzattı, "Bir de" dedi. "Alwen Crook! Bu akşam partide bulunabilir. Göznünüzü dört açın. Onunla gördüğünüz yerde savaşabilirsiniz ve sakın kaybedeceğiniz bir savaş olmasın bu. Tekrar iyi günler!"

Aceleyle oradan ayrıldı. Çünkü özellikle bugün Bakanlık olağanüstü derecede yoğun bir gün geçiriyordu...

Elros Amandil uzun bir aradan sonra yine odasındaydı, yine geceyarısıydı ve genç Seherbaz yine düşünceler içindeydi...Partide olanlar nedeniyle Alwen Crook u kaçırmıştı, üstelik o akşamdan beri kendinde değildi!Anlaşılmaz bir nefret dalgası tüm benliğini sarmıştı, işe bile gidesi gelmiyordu, yalnızca geceleri hariç...Yalnızca geceleri ruhu huzura eriyor, paranoyaları bir kenara bırakıp mantıklıca düşünüyordu.Ve artık böyle şeyleri aşmanın zamanı gelmişti bile.Silkinerek kalktı ve ağır adımlarla ilerleyip evine yollandı...

Bugünlerde geçirdiği psikolojik devrimler nedeniyle işini biraz ihmal eden Elros Amandil, bu ufak kaytarmasını fazla mesaiyle telafiye çalışıyordu.Masa başındaki işleri onu sıksa da, en azından biraz dinlenmesini sağlıyordu.Odasının ufak penceresinden vuran cılız ışık altında, üstüste yığılmış parşömenlere bakarken beklenmedik bir misafir gelmişti; Jessica...
Okuldan eski bir arkadaş...Hogwarts'tayken fazla arkadaşı yoktu Elros'un(şimdi var sanki!) ama sayılı dostlarına karşı müşfik ve samimiydi genç adam.
Jessica'yı içtenlikle karşıladı:
"Bu ne sürpriz?Hoş geldin Jess!"

"Hoşbulduk, Elros..."dedi ve içeri girdi genç kadın, bir yandan da etrafı gözden geçiriyordu:"Yeni işyerin burası demek...Kutlarım!"
Elros ise eski arkadaşını görmenin sevinci içindeydi hala:
"Dalga mı geçiyorsun?Bırak benim işimi şimdi, sen nerelerdeydin bu kadar zaman?En son İspanya'ya gittiğini öğrenebilmiştik..."Birden, Jessica'nın bu habersiz gidişine ne kadar kızdığını hatırladı, ama bu saatten sonra böyle çocukluklara kapılamazdı.Genç kadın cevap vermek için düşünürken ekledi:"Sana ne ikram edeyim?"
Elindeki mendili sallayarak konuştu Jessica:
"Ah, fazla kalmayacağım,sadece bir uğramak istedim..."

"Ne yani, gidiyor musun?Ama daha yeni geldin..."
Jessica, Elros'a bakıp konuştu:"Buraya gelebilmek için bile çok uğraştım, sıkışık bir programım var ama, söz bir daha uğrayacağım!"Ardından oturduğu koltuktan aceleyle kalktı:"A, benim gitmem gerek, burada olduğunu görmek için geldim zaten, görüşmek üzere Elros!"
Genç adam da Jessica'ya yürüdü:"Peki, ama sakın bir daha habersiz kaybolma!"
İki eski dost birbirlerine sarılıp vedalaşırken kapının sesi duyuldu...

Elros kapının açıldığını duymuştu, bir kadın sesinin:
"Elros şunları imzalaman gerek"dediğini de...Fakat çok kısa süren bir sessizlikten sonra, belki de saliselerce ancak süren bir sessizlikten sonra kapının sertçe kapandığını gördü...
Çabucak ayrılmışlardı, fakat Elros bu sesi tanımıştı:"Marissa..."
Eski dostu Jessica ise ters giden bir şeyler olduğunu hissettiği halde soramadı, böyle durumlarda Elros'un asla konuşmayacağını biliyordu zira...
"Görüşürüz Elros!"diye gülümseyip ayrıldı odadan.
Elros ise kalakalmıştı odasında, birden fırlayıp Başkanın bürosuna doğru hızlı adaımlarla yürüdü.Bir yandan da"Lanet olsun...Lütfen yanlış anlama Marissa..."diye mırıldanıyordu...

Siyah dumanlar arasından siyahlar içinde bir adam belirdi karanlık odada...
Vakit geceyarısıydı ve hiçbir şey görünmüyordu...
"Azrail de ağlarmış...." diye mırıldandı genç Elros... Oscar Wilde'in sölzerini her zaman dikkate değer bulmuştu bu gece de öyle...
"Gelmesi kaçınılmaz olana vardık işte...
Karanlıkta bir mum olmak yoruyormuş insanı
Ruhum ağıtlar yakıyor her eriyişte
Bu kıyamet senfonisi aldığında sırayı..."
Bir veda daha...
Aslında her veda başka bir hikayenin yarım sayfalarıdır...
Horlanmış dışlanmış...
Unutulmuş sayfalar...
Elros Amandil bu gece sakindi artık...
Karar verilmişti...
Ve bir veda da buraya bırakıp kayboldu genç adam...