Esrar Dairesi Eski Başkanı Keira A. Knightley ' in Odası

Uzun ve yorucu bir günün akşam saatlerinde bakanlık yavaş yavaş sessizliğe bürünüyordu. Görevli cadı ve büyücülerin çoğu evlerine cisimlenmişlerdi bile. Sadece biraz daha işleri kalmış olan birkaç daire başkanıyla, birkaç tane aklı beş karış havada seherbaz.

Sam ise en aşağıya çıkıyordu. Esrar Dairesi'nin siyah ve dümdüz kapısının bulunduğu kolidor boyunca yürüdü. Siyah kapıyı açıp daire şeklindeki odaya girdi ve oradan da Esrar Dairesi Başkanı'nın ofisinin bulunduğunu bildiği salona geçti.

Başkanın ofisinin önüne gelince durdu. Cüppesinin kalkmış yakasını düzeltti ve kapıyı iki kere usulca tıklattı. İçeriden nazik bir ses, 'Girin' deyince usulca tokmağı çevirdi, kapıyı açtı ve odaya girdi. Bayan Levesqu masasının başında oturuyordu.

"Merhaba" dedi. "Umarım rahatsız etmiyorum!"

Sam daveti kabul edip, boştaki bir koltuğa oturdu. Daha önceki Esrar Dairesi Başkanları'ndan hatırladığı şekliyle oda çok daha değişikti. Kesinlikle eskisi kadar loştu ama çok daha sıcak ve davetkardı.

"Nasıl gidiyor Angelique?" dedi gülümseyerek. Odaya şöyle bir göz gezdirdi yeniden. Eğer sevdiği türden bir içki gözüne çarparsa, istemekte asla tereddüt etmeyecekti. Ama odada ya hiç içki yoktu ya da gizli bir yerde saklanıyordu.

"Senin henüz çıkmadığını öğrendim." dedi yeniden Angelique'ye bakarak. "İyi bir akşam sohbetinin çok hoş olabileceğini düşündüm."

"Ah!" dedi Sam, biraz havari bir edayla. "Kendi özel koleksiyonundan sunabileceğin ne varsa onu tercih edeceğim sanırım. Bugün özellikle yeni tatlar keşfetmek için kendimi harika hissediyorum"

Angelique içkileri hazırlarken, Sam de bir yandan anlatmaya devam ediyordu.

"Gelecek'e hiç bakıyor musun bilmiyorum" dedi. "Bir ay kadar önce Esrar Dairesi'nde ruh emicilerin üremelerini sağladığımıza dair tamamiyle saçma sapan bir haber çıkmıştı. Eski Esrar Dairesi Başkanı, sırf çıkan dedikodular yüzünden istifa etmek zorunda kaldı. İşinin gizeminden ötürü, bu Hurper denen kadın her fırsatta seninle uğraşacaktır, yapmadığı şey değil. Bazen onun bakanlıktaki herkesi ajan niyetine kullandığını düşünüyorum. Alwen Crook'tan bile daha tehlikeli oluyor bazen"

Kadın içkisini ona uzatırken, Sam başını eğerek nazikçe teşekkür etti.

'Tabi Elizabeth'i tanımıyor' diye düşündü içinden Sam. İçkiden bir yudum aldı. Biraz iskoç viskisine biraz da ateşli şaraba benzeyen bir tadı vardı. Gayet hoştu.

"İtalya'ya gitmiştim." dedi sohbet eder gibi. "İtalyan büyücüleri hep biraz garipsemişimdir. Sihir Bakanları ise tam bir budala. İngilizce bildiğine eminim ama asla konuşmuyor benim yanımdayken. İtalyan bir kadın da tanımıştım, gerçekten çok hoş birsiydi"

İçkiden bir yudum daha alıp bir an düşüncelere daldı.

Öyle mi?" dedi Sam. "Bunu duyduğuma sevindim" bir kahkaha attı.

Eski İtalyan Sihir Bakanı'yla yaşadığı diyaloglar(diyalogsuzluklar) geldi aklına. Çok sıkıcı bir adamdı. Oldum olası ona kanı kaynamamıştı.

İçkiden bir yudum daha aldı ve dibini bulunca bardağı sehpalardan birinin üzerine bıraktı. Saat epey geç olmuştu ve artık Bayan Levesque'yi daha fazla meşgul etmeye hakkı yokmuş gibi geliyordu ona. Ayağa kalktı.

"Geç oldu" dedi. "Biz Bakanlık Çalışanları'nın her zaman iyi bir uykuya herşeyden çok ihtiyacı oluyor. Seni daha fazla tutmayacağım."

Kapıya yürüyüp açtı. "İçki ve güzel sohbet için teşekkürler Angelique" dedi. "Sanıyorum daha sık sık görüşeceğiz. Hoşçakal."

Odadan çıkıp kapıyı arkasından kapattı ve asansörlerin olduğu kolidora doğru yürüdü.