Göldeki güzellik

Edmond buraya geldiğinde, hava muhteşemdi.Edmond'un aklına geçenki yılı gelmişti, kışın kömürsüz kalmamak için çalışıyordu o zamanlar.

Fakat şimdi?Yemeği önüne bedavaya geliyordu, yatağı bedavaydı.

Fakat okuldan atılmak, onun artık tek korkusu hâline gelmişti.Kavga etmemek için, neredeyse kimseyle konuşmamaya çalışıyordu.Çünkü yine okuldan atılırsa eğer, eski fakir hayatına geri dönecekti.

Eğer birisiyle konuşursa, kavga edeceğine inanıyordu, dolayısıyla kimseyle konuşmuyordu, üstelik o trendeki çocuk, karşısına çıkmaması için dua ediyordu Edmond.

Eline bir taş aldı ve suya attı, taş yaklaşık 4 kere sekmişti.Yeniden başka bir taş aldı eline Edmond, bir atış daha, yine 4 kere.

Sonra ayaklarını suya sarkıtacak şekilde (ama ayakları yere ulaşmadan) göl kenarına oturdu.İçinden bir şiir söylemeye başlamıştı.Hafif mırıldanarak söylemişti, daha önce nerede duyduğunu bilmiyordu bu şiiiri.Bir anda içinden gelmişti, birisi gerçekten yakınından geçmedikçe duyamazdı belki de şiiri.Aslında bütün hayatı da unutmuştu.

"
Saçlarında boğulsam
Gözlerinde kaybolsam
Ellerinde yokolsam
Hep seni seveceğim.

Ölümüm bakışınla olsun
Seni son kez göreyim
Ağlayayım, senin için
Yeter ki seni düşüneyim
"

Sonra sırtüst