Büyük Salon

Karanlık Lord'un ziyaretçilerini ağırladı büyük oda. Bir kaç cılız ışık hariç panjurların sürekli kapalı olması sebebiyle karanlık ve loş bir ortam. Oda rutubet kokusunun ağır bastığı bir havaya sahip. Karanlık Lord'un kullandığı büyük ve heybetli tek kişilik koltuğun başında bulunduğu bir masa ve masanın etrafında ziyaretçilerinin kullandığı sandalyeler var. Örümcek ağı kaplamış duvarlarda artık tozdan ne olduğu belli olmayan tablolar bulunuyor. Ayrıca odanın bir diğer ucunda içinde safkan ırk'ı ve karanlık büyüleri konu alan kitaplarla dolu olan bir kütüphane bulunmakta.

Uzun zamandır gelmediği evine tekrar geliyordu Karanlık Lord. Buraya en son veda edeli 2 sene kadar olmuştu. Ama artık tekrar burdaydı hem de eskisinden daha kuvvetli bir şekilde.
Sabit bir yerde bulunmayı sevmeyen Barty'nin evim diyebileceği tek yerdi burası. Her zaman kullandığı büyük ve heybetli koltuğuna yürürken , dışardan ince bir ışık süzülüyordu içeri. Odadaki tek ışıkta belki buydu. Loş ve karanlığın ağır bastığı bir oda , tam da sevdiği gibi. Koltuğuna oturdu ve ellerini kavuşturdu. Yüzündeki düşünceli ifadeden her şey açıkça ortadaydı aslında. Birşeyler planlıyordu amacına ulaşmak için. Bu zamana kadar birçok şeyi uğruna feda ettiği küçük bir tahta parçası...
Ne zaman düşünmeye başlasa, elinde o asayla neler yapabileceği geliyordu aklına. Herkesin en çok korktuğu , gelmiş geçmiş en karanlık büyücü olabilirdi belki ama asaya sahip olduğunda önünde hiç bir engel kalmayacaktı. Asa her aklına geldiğinde gözlerinde kırmızı bir ışık parıldıyordu sanki. Asanın muazzam gücü ve kendi üstün yeteneklerinin birarada olması düşüncesi gözlerini kamaştırıyor, açgözlülüğünü tetikliyordu. Onu her ne pahasına olursa olsun elde etmeliydi. Şu an için düşünmesi gereken ise asaya sahip olmak için ne yapması gerektiğiydi...

Rutubet kokusunun ağır bastığı odanın ortasındaki uzun ve ihtişamlı masanın baş köşesinde oturuyordu Barty James Crook. Asasını elinde çevirirken bir yandan da gözlerini duvarda asılı olan eski bir tabloya dikmişti. Ancak tabloyu incelemediği apaçık ortadaydı. Yine düşüncelere dalmış giderken, beklediği kişinin gelmesini bekliyordu. En çok güvendiği ölüm yiyenlerinden birini. İçinde sevmek diye azıcık bir duygu varsa, bu adam en çok sevdiği ölüm yiyenlerinden biriydi şüphesiz. Tekrar dönene kadar onu bekleyen ve döndükten sonra onun için en çok çalışan sadık adamı...
Karanlık Lord bu adamın geç kalmayacağını biliyordu, Karanlık Lord'un bekletilmemesi gerektiğini herkesin bildiği gibi. Şimdi gözlerini tablodan ayırıp , duvardaki eski bir saate baktı zamanı gelmişti. Bu sırada tam beklediği gibi kapı çalındı ve sonra yavaşça açıldı. İçeri giren adam uzun sayılabilece bir boydaydı ve bir kukulete takmıştı. Yüzünü karanlıkta bırakan bu kukulete sebebiyle tanınması gayet zordu. Derken bu karanlığın için iki yeşil göz parıldadı.
Karanlık Lord'un beklediği kişi sonunda gelmişti. Adamı gördüğünde yüzüne sevindiğini belli eden bir gülümseme yerleşti ve sesinin en az korkunç olan tonuyla konuştu:
-" Hoşgeldin Elros. Benim sadık hizmetkârım."

"Hoşbulduk, efendim...."diye konuştu Elros.Sesi de aynı yüzü gibi gizliydi sanki, ne hissettiği anlaşılmıyordu, korku, gurur, hırs..."Gecikmenin yegane sebebi sizin için daha fazla çalışmaktı, emin olum Lordum."diye devam etti."Yapılması muhtemel baskın için son rötuşları ayarladım."Yeşil gözleri o herşeyin eksiksiz olması için delice titizlik gösteren sağ kollara has ışıkla parıldaDI:"Bir sorun çıkmayacağına emin olabilirsiniz.Sizi hayal kırıklığına uğratmayacağız."Gözlerini kaldırmaya tereddüt ediyordu, gözlerinin etkisi kendine güven verecek güçte olduğu halde sadece Lord unun gözlerine bakamıyordu, hala o cesareti bulamıyordu.Yine de buraya ait olduğunu biliyordu, sadece burada huzurluydu, güç, asalet, sessizlik, zeka....Burada hissediyordu hepsini ve burada olmalıydı.Ve bir de o düşünce, yine kemiriyordu beynini, ama yakında her düğüm çözülecekti.Sabretmek, bir Ölüm yiyenin diğer salak büyücülerden farkı buydu işte...Sıradan olanlardan farkımız buydu işte....

Jason,Efendisinin cagrısına hemen cevap vermiş ve karanlık köşke cisimlenmişti.Gercekten urkutucu bir yerdi.Jason,ölüm yiyen olmasına ragmen buraya cok da sıcak bakmıyordu.Bu ara bayagı yogunlasmıstı nedense ama bundan rahatsız oldugu da soylenemezdi hani.
Köşkün içine girince kukuletasını kaldırdı ve etrafa bakındı.Su korku filmlerindeki hayaletli evlere benziyordu.Her bi tarafı kaplayan orumcek agları,curuk tahtalar.Kapalı pencereler ve tabi ki karanlık.
Jason o anda bir ses duydugunu zannetti.Ürkek adımlarla merdivenler yoneldi.Tanıdık bir sesti bu sanki.Evet evet,bu Elros olmalıydı.Barty ile bir şey konusuyorlardı.Ardından geciktiğini düsünerek hızlandı ve odaya vardı.Kapıyı aralayıp selam verdi:"Aa geciktiğim için üzgünüm!"

- " Sorun çıkmayacağını biliyorum Elros. Sana güveniyorum." diye yanıtladı Karanlık Lord.
Barty James Crook yanındaki sandalyeyi göstererek oturmasını işaret eti Elros'a. Uzun zamandır gerçekleştirmeyi düşündüğü eylemi bu akşam en kısa zamanda gerçekleştirecekti sonunda. Bütün planları yapmıştı. Artık Sihir Bakanı Samwise Broklyn yok edilmeliydi...
Bu işi bakanlıkta yapmak oldukça riskliydi. Bakanlığın içinde çalışan adamlarının açığa çıkmasına sebebiyet verebileceğini düşündü. Bu sırada içeriye bir başka ölüm yiyen daha girdi. Karanlık Lord içeri giren adama kısa bir süre baktıktan sonra onada diğer yanında bulunan Elros'un oturduğu sandalyenin karşısındaki sandalyeyi işaret ederek oturmasını söyledi.
-" Artık harekete geçmenin zamanı geldi benim sadık ölüm yiyenlerim. Sihir Bakanı bu akşam elimizde olmalı. " sesindeki tonlama Karanlık Lord'un bu konuda ne kadar istekli olduğunu açıkça gösteriyordu.
-" Bu işi ikinizin yapmasını istiyorum. İkiniz bakanın evine gidip onu alacaksınız. Bakan yalnız olur. Ancak yine de tedbiri elden bırakmayın. Ben sizi Hateborn Tepesinde bekleyeceğim."

"Peki efendim..."diye cevapladı Elros, Jason a bakmadan....Onun için sadece iki soru önemliydi:Ne yapacağız ve nasıl yapacağız?Lordunun gösterdiği yere ilişirken planını yapmaya başlamıştı bile...

Jason irkildi birden:"Bakan mı?".İşte bu,uzun zamandır takınmadığı o alaycı gulumsemenin tekrar yuzune yerleşmesine neden olmustu.Nesesi yerine geldi ve sessizce ikiliyi dinlemeye koyuldu...

-" Şimdi gidin ve getirin onu. Kaçması gibi bir ihtimali düşünmek bile istemiyorum."
Gerçekten de bakanın kaçması bütün planları bozulmasına ve Karanlık Lord'u oldukça sinirlendiriceğine şüphe yoktu. Bu olayın mutlaka sorunsuz halledilmesi gerekiyordu.

İkisinin köşkten ayrılmasından sonra Karanlık Lord, uzun sürmemesi dileğiyle beklemek üzere Hateborn Tepesine doğru cisimlenerek, bu eski evi tahta kurularıyla yalnız bıraktı.