Hogsmeade Köyü sokakları

İnce ince yağmaya başlayan yağmur altında tek başına yüryen uzun boylu adam gelip geçenlerin garip bakışlarını üzerine çekerek ilerliyordu.Adamın saçları sarı ve uzundu, paltosunun yakası ise boğazına kadar düğmeliydi.Kafasını kaldırıp gökyüzündeki kara bulutlara bakınca bu tekinsiz görünen kişinin kim olduğu anlaşıldı:Seherbaz Elros Amandil...Bu sefer saklanmaya lüzum görmeden ilerliyordu, bir an önce evine dönmek için.Bir araştırmadan döndüğü kesindi,zira Hogwarts ın açıldığı şu günlerde kaliteli istihbarat her zaman işe yarardı.Elros ta etrafındakilerle bakmadan geçip gidiyordu...

Hızla ilerlerken bir yandan homurdanan Elros, belli ki sinirliydi:''Bu işleri yapacak bir adam tutmalıyım artık, Hogwarts la kaybedecek vaktim yok benim!''Bir an durup etrafa bakındı sözün burasında, yeşil gözleri zaferin aleviyle tutuşmuştu:''Ya da okulun içinden bir casus...Bu çok daha mantıklı olur.''Tekrar başını kaldırıp hızzlanmıştı ki çıkmaz bir sokağa girdiğini fark edip hemen döndü, fakat karşısında iri yarı bir büyücü durmaktaydı ve bakışları hiç de dost canlısı değildi!

Elros karşısında duran adamın iri vücudunu, pespaye giysilerini ve nefretle bakan gözlerini soğukkanlı bir biçimde inceledi.Bir müddet çatık duran kaşları ise adamın kim olduğunu hatırlayınca eski haline döndü, dudakları alaycı gülümsemesiyle kıvrıldı, gözleri daha bir yeşil parladı,Tam bir Slytherin li gibi...''Ah, Benjamin, eski dostum, nerelerdeydin?Uzun zaman oldu...Yanılmıyorsam en son...''Önündeki adama umursamazcabakıp ekledi:''...Hogwarts tan atıldığında görüşmüştük, değil mi?''Benjamin ise bira kokan ağzını şiddetle açtı, çürük sarı dişlerinigıcırdatarak hırladı:''Evet Elros Amandil!Ne güzel sürpriz değil mi?Beni okuldan attırdığını hiç unutmadım seni kendini begenmiş Slytherin li''Elindeki asayı çevirerek ekledi:''Ve şimdi bu elimdekinin yardımıyla ödeşeceğiz Kibrli Amandil!''Asasını kaldırıp Elros a doğrulttu fakat gaanç adamda tepki yoktu, henüz asasını dahi çekmemişti!

Benjamin asasını kaldırdı, nefretle doğrulttu ve dudaklarını araladı; Aynı anda genç Amandil asasını çekmeye ble lüzum görmedi, cebinden şmşek hızında çıkardığı ufak, gümüş bir bıçağı aynı hızla adamın alnına fırlattı! Benjaminin büyüsü, aynı gülümsemesi gibi havada donup kalmıştı, ağır bedeni bir külçe gibi düşerken, Elros da mırıldandı:''Burası tam bir serseri mekanı.Artık gitmeliyim, fazla kalamayacağım..''Adamın alnına saplı bıçağı çıkarıp yürüdü, giderken bıçağa bulaşan kanı yalayarak zevkle fısıldadı: ''Ah, bu tadı seviyorum...''