Kapının Önü

Sağsalim buharlaşabilmişlerdi.Parçalarını sokaka lambasına asılı görmemekten memnun oldu Nora.Şimdi kapının önünde dikiliyorlardı.Nora buharlaşma sonrası inanılmaz bir baş dönmesiyle mücadele ediyordu,duvara dayamıştı sağ kolunu.Gökyüzüne bakıyordu.
Yerinde dönüp duran bir rollercostera binmiş gibiydi.
Çatlakkazan tabelası dönüp duruyordu gözlerinin önünde.Bir an kafasını silkip kendine gelmeye çalıştı.Beyni sıvıya dönmüştü adeta,gözlerini kocaman açtı.Hafif hafif oynasa da görüntü iyiydi.
Doğruldu duvardan destek alarak
"Buharlaşmanın etkisi olmalı bu"diye mırıldandı.Micah'a baktı.O da bir garipti.
"Bu kadar mıydı?"dedi espirili bir ses tonuyla
"Kurtadam çetesi geceyi batırmasa daha iyi olabilirdi,yine de şikayetçi değilim..!"
En azından dans etmesine gerek kalmamıştı!
Kıkırdadı "Eğlendim bile denebilir"
Yeniden karanlık gökyüzüne baktı.Tüm yıldızlar kayıyodu o gece gözlerinin önünde...

Nora duvara yaslanmıştı. Kendine gelmeye çabalıyordu Micah gibi...

Nora'nın aksine Micah yere bakıyordu, midesi çalkalanıyordu ama kusmayacaktı. O his gelmemişti ağzına daha. Nora'nın birkaç santim uzağına elini dayadı can haliyle. Yüzünü buruşturdu. Sonra nedense Nora'yla çok dip dibe durduğunun farkına vardı. Bir an göz göze geldiler. Micah duyularının arttığını hissetti. Yavaş, derinden alıyordu nefesini.

Sırıttı: 'Ne gece!' dedi kızı süzerken. Sonra tek bir hareketle kızın yan tarafına duvara yaslandı, şimdi o da yıldızlara bakıyordu...

Güzeldi o günkü gece.

Zifiri karanlık arasından süzülen bir avuç dolusu yıldız dağılmıştı gökyüzünün üzerine.
Hayranlıkla gökyüzünü izlerken en yakındaki sokak lambasının da ışığı gitti.Karanlıkla birlikte daha da yıldız belirdi gökyüzünde.
Gece kadar zifiriydi sokaklar,gece onları yutmuş gibi.Karanlık gökyüzü ve karanlık sokaktaki 2 aydınlık insandı şimdi onlar...
Viski şişesini kaybettiğine üzüldü,saklayabilirdi sonraki günlere...
Micah sırtını yanındaki duvara yaslamış,kendisi gibi gökyüzüne bakıyordu.
"Çatlakkazan,gecenin bitmesi gereken yer"diye düşündü. Gerçi,bitmesini istemezdi.Sabaha kadar uyumaktan başka yapacak birşeyi yoktu,onu da yapabileceğini sanmıyordu.Kurtadam çetesi bu gece fena korkutmuştu Nora'yı.

Yine de romantik bir ortam yaratmak istemiyordu.Romantik değildi o.
Geceye baktı ve kafasını çevirmeden onayladı Micah'ın yorumunu:
"Evet"dedi gecenin kendisine kattığı gizemli bir ses tonuyla "Güzel bir gece"
Ardından neyle meşgul olduğunu öğrenmek için ona döndü.

Micah evrenin ne kadar geniş olduğunu ve belki de yalnız olmadıklarını o gece yıldızları seyrederken yeniden kavradı. Günün yoğunluğu bazen insanı megolaman bir hale getiriyor insanın kendini kaybetmesine yol açıyordu...Ama işte böyle o yıldızlara minicik gözleriyle bakarak evrenin sonsuz gibi görünen yüceliğinde hiç bir şeyin önemi yokmuş gibiydi...
Micah birden Nora'ya döndü. Ve kızın çikolata rengi gözlerinin ona dönük olduğunu farketti.
'Biliyor musun?Senden hoşlanıyordum hep ama şimdi galiba aşık olmak üzereyim...'dedi usulca, sesli düşünürmüş gibi.

Nora bunu beklemiyordu.Hayır,kesinlikle beklemiyordu!
'Biliyor musun?Senden hoşlanıyordum hep ama şimdi galiba aşık olmak üzereyim...
Yeniden yankılandı kulaklarında.Alkolün etkisinden mi oldu diye düşündü bir an ama anı değerlendirmek istedi.
Kendisi de söylemek istedi.
"Çatlakkazana geldiğinde de söylemek istemiştim sana bunu,hogwartsta hep aklımdaydın ama o zaman Melody vardı,birşey diyemedim sustum.Şimdi burada karşıma geçmiş beni sevdiğini söylüyorsun.Ben de seni seviyorum!"demek istedi.
Ama olmadı,başaramadı.Daha zamanı gelmemişti...
Gözlerini ayırmadan baktı kendisine bakan o gözlere.Yansımasını gördü,yeniden kaçırmak geldi bakışlarını.Ama bakmaya devam etti.Şevkatle bakıyordu.
Ne diyeceğini bilemiyordu.Diyeceklerinin hangisinin uygun olduğunu bilmiyordu...
"Aynen"diyebildi sadece.Önüne baktı sonra yine Micah'a "Neden daha önce söylemedin?"diye fısıldadı
"Neden?"

Micah böyle, sakince ağzından çıkmış olan bu cümleyi, idrak etmeye çabaladı. Artık Nora'nın yüzüne asla bakamazdı. Midesine bir ağrı saplantı.

Saniyeler sonra Nora'nın yumuşak sesini duydu:'Aynen'...'Neden daha önce söylemedin?'...'Neden?' dedi kız fısıltıyla.

Micah bocaladı, bir an Nora'ya baktı şaka yapıyorsun dermiş gibi. Ama Nora ona sinirle bakıyordu! Micah sırıttı, sonra kendinden bir kafa kısa olan Nora'yı belinin üstünden tutup kendine çekip sarıldı, saçlarındaki vanilya kokusunu içine çekti...

Micah inanmamış gibi bakıyordu kendisine.Sonra aniden kendisine çekti kızı,sarıldı.Parfümünün kokusu doldurdu burnunu,kafasını gömdü,belinden sarıldı o da.

Karanlık sokakta iki kişi...Biri kendisi diğeri de sevdiği...

Şimdi Kurtadam çetesi gelse bile ayıramazdı.Mutlu hissediyordu onun kollarında.
Hiç olmadığı kadar..

Bu geceyi Micah'ın hiç unutamayacağını söylemek gerekir. Gün doğana kadar hiç uyuyamadılar, birlikte vakit geçirdiler ve bu harikaydı... Ancak Micah'ın yarın erkenden eve dönmesi lazımdı. Malum sekiz gündür eve uğramamıştı ve amcasını bu kadar fazla yalnız bırakarak içi hiç rahat etmiyordu, son zamanlarda iyiye gitmiyordu durumu, Nora anlayışla karşılamıştı neyseki yoksa ondan ayrılamazdı!..
Nora da kuzeninin evine gidecekti, orada yaşamak için... Ancak Micah bu durumu çözmek için uğraşacaktı...Şu başvurunun cevabı bir iki gün içinde belli olurdu...

Eh herşey daha yeni başlıyordu...