2. Kattaki 3 Numaralı Özel Oda

Alwen Crook, uzun zamandır uzaktan seyrettiği ve hakkında bilgi topladığı Lilien Niveoreed Marlen'i, Zümrüd-ü Anka Yoldaşlığı'na davet etmek için, onunla bu odada bir randevu ayarladı. Barmenden, kimsenin onları rahatsız etmemesini istedi. Lilien'i Bakanlık'ta ki yararlı bağlantılarından dolayı Yoldaşlığa almak isteyen Alwen, yine de bu konuda bazı şüpheler duymuyor değil. Bu konuşma sayesinde O'nu ya Yoldaşlık'a alacak ya da almaktan tamamiyle vazgeçecek.

3 Numaralı bu özel oda, küçük ama oldukça konforlu döşenmiş. Büyük bir yatak ve tek bir kreton koltuktan başka sadece bir de eski bir radyosu ve dolabı var. Şömine rafının üstünde ise her zaman için bir miktar uçuç tozu hazır bulunduruluyor.

Alwen odanın içinde ki tek camın önünde durmuş, düşünceli düşünceli dışarıyı seyrediyordu. Diagon Yolu'nun her zamanki kalabalıklığı, akşam üzeri vakti biraz azalmaya başlamıştı. Sokaktan gelip geçen insanların yüzlerinde neşe, heyecan, hüzün, bütün duygular vardı, bir de korku. Hepsi uzun süredir korkuyla yaşamayı öğrenmişti. İhtiyatlı adımlarla yürüyorlar, çok yakın geçen biri olursa şüpheyle ellerini asalarına götürüyorlardı. Öz kardeşinin, insanların içine saldığı bu büyük korkuya hayret ederken buldu kendini. Barty'nin her zaman kötü biri olmadığını hatırlayan bir tek kendisi kalmıştı hayatta.

Camdan yüzünü dönüp, şömine rafının üzerinde ki saate baktı. Beklediği kişi biraz geç kalmıştı; iyiye işaret değil. Bekletilmeyi pek sevmezdi. Lilien isimli bu genç Bakanlık Görevlisi'ni uzun süredir takip ediyordu. Çalışkan ve iyi ilişkileri olan biriydi. Eğer mümkün olursa O'nu yoldaşlığa katmayı istiyordu. Yine de uzun hayatı boyunca çok farklı insanlar tanımış ve güven duyma konusunda işkilli bir adam haline gelmişti Alwen. Bu konuda da öyle davranacaktı. İnce eleyip sık dokuyacaktı. Bu küçük odada buluşmayı bu yüzden istemişti. Eğer genç bakanlık görevlisi, Alwen'in zorlu sorgusundan alnının akıyla çıkmayı başarabilirse, Alwen, yoldaşlığın iyi bir üye kazanacağına emindi.

Odanın köşesindeki kreton koltuğa kendini bırakıp, parmaklarıyla koltuğun koluna vurarak, saatin tik takına uydurduğu bir ritimle beklemeye başladı. Derken usulca odanın kapısı vuruldu ve güzel bir kadının başı eşikten içeriye baktı.

Uzunca bir yol yürüdükten sonra sonunda çatlak kazanın koca taş binasına bakar buldu kendini Lilien. Neden burayı seçmiş olabilirdi ki? Oldukça kasvetliydi ve Lilien buranın kesinlikle işe yarar bi yer olmadığını düşünüyordu. İçeri girdi bar tenhaydı.çevre masalarda oturmus asık suratlı tek tük insanlar vardı sadece.

"Burada bir görüşmem var hangi oda olduğunu söyleyebilir misiniz?" dedi barmen'e. Barmen asık bir suratla bir süre Liliene baktıktan sonra sadece "2. kattaki 3 numaralı oda" dedi. Lilien merdivenleri yavasca çıktı. nedense çok ses olmasını istemiyordu. Acaba nasıl biriydi Alwen Crook? Saatine baktı gecikmişti. Biraz daha hızlandı odayı bulması zor olmadı koridorun sonundaydı. Kapıya yaklaşmışken birden afalladı kapıda birçok efsun olduğunu farketti peki bu adam efsunları açmadan mı girmişti içeriye? asasıyla efsunları çözdü kapıyı yavaşca tıklattı ve rahatca actıktan sonra ilk önce başını içeriye soktu. İşi gereğimidir bilinmez şöminenin üst rafında uçuç tozunu farketti. Gözlerini hemen yaşlı adama çevirerek "Merhaba Alwen Crook " dedi.

Genç kadın ihtiyatlı bir şekilde içeriye girince Alwen önce ayağa kalktı. Kızın boyu ondan kısaydı. Çok kısa bir an için, asıl maksatını yıllar önce unuttuğu bir alışkanlığı gereği, kadını önce tepeden aşağıya bir süzdü. Hemen sonra herhangi bir yargı ifadesi göstermeksizin gülümsedi ve elini uzattı; "Hoşgeldin Lillien!"

"merhaba!" dedi Lilien onun gülümsemesine aynı şekilde karşılık vererek. Alwen'in ona araştırıcı bakışını farketmişti.ister istememez gözlerini biraz yana devirdi. ve oradaki bir bibloyla çok ilgileniyormuş gibi bakmaya başladı. "Sizi tanımak gerçekten çok hoş adınızı çok kişideden duydum ayrıca kitaplarda da geçiyor! " lilien bu sözlerden sonra Alwen Crook'un yüzünde bir hoşnutluk ifadesi görebileceğini düşünüyordu. Ama böyle bir ifade göremeyince onun bu tür konuşmalara alışık olabileceğini düşündü.

Alwen, genç daire başkanına bakıp hafifçe gülümsedi.

"Ayakta kalmayalım." dedi, bir yandan da kreton koltuklardan birini göstererek. İkisi de oturdular.

Alwen, kadının gözlerinin içine baktı yeniden. Vereceği karar öncesi çok itinalı davranacaktı. Kadının gözleri ise küçük odada oradan oraya ilgiyle dolanıyordu.

"Eee?" dedi. "Artık yeni bir Sihihr Bakanı var. Sanırım onu tanıyorsundur. Uzun süredir Bakanlık'ta olan biri. Gerçi Gelecek'te yazılanlara bakılırsa ondan pek hoşlanmıyor gibisin?"

"Bu soruyu bekliyordum doğrusu." dedi lilien yüzündeki gülümsemenin kaybolmamasına dikkat ederek. Alween Crook'unda bakandan pek hoşlanmadığını biliyordu acaba bu soru iyiye işaret bir soru muydu? "aslında Bakanbey'e olan saygım sonsuzdur ama abilirsiniz gelecek postasının bu kadar okunuyor olmasının nedeni herşeyi cuzzi bir şekilde abartıyor olmasıdır." yere bakarak konuşmaya devam etti lilien. "belki Karanlık Lord'u bile abartıyordur. Bu işler pek belli olmuyor Bay Crook." İster istemez yeniden yüzüne yapmacık bir gülümseme yerleştirdi.

Alwen, Lilien'in söylediğini anlamak için bir an kaşlarını çattı. Önce yanlış anladığını falan sanmıştı, çünkü Barty hakkında hayatı boyunca böyle bir yorum duymamıştı. Yeniden konuştuğunda, sesindeki yumuşaklık kaybolmuştu.

"Bununla ne demek istediğinizi bilmiyorum." dedi "Karanlık Lord'u tanıyan biri bunları söylemez. Eğer Gelecek Postası, O'nu en azından benim kadar tanıyor olsaydı, her gün sayfalarının tümünde onun yaptığı korkunç şeylerden bahsederdi. Her neyse..."

Ayağa kalktı ağır ağır. Camın önüne doğru yürüdü. Bir süre dışarıyı seyreder gibi göründü ama düşünüyordu. Diagon Yolu neredeyse boşalmıştı artık. Hava kararmış, dükkanlar kapanmaya başlamıştı.

"Neden sizi buraya çağırdığım hakkında bir fikriniz var mı?" dedi yavaş bir sesle, hala dışarıyı seyrederek.

"Üzgünüm bay Crook ama biliyorsunuz ki ben çok genç bir kadınım. kimse Karanlık Lord'un gazabını sizinki kadar bilemez sizin yaşadığınız kadar anlayamaz. Gelecek postası bile..." Alwen Crook ifadesiz bir yüzle onu dinliyordu. Alwen'in yüzünde yumuşama belirtisi göremeyen lilien çaresizce devam etti. İşi alacaktı başarılı bir kadındı o, bunu herkez bilirdi.
"Beni buraya çağırmanız konusunda bilgim ebette var. ve bu göreve alınırsam elimden geleni yapacağım konusunda size güvence veriyorum bay Crook. Ben çok çalışırım tahmin edebileceğinizden de çok hemde." dedi lilien. Ve bir inanılmazlıkla Alwen Crook'un yüz hatlarının biraz yumuşadığını farkedince, eski müşfik gülümsemesine geri döndü.

Alwen gülümsedi. Kadının heyecanı karşısında biraz şaşırmıştı ama bunu iyiye işaret olarak yorumladı. Ağır adımlarla gelip koltuğa oturdu tekrar. Yeniden güldü.

"Ben yaşlı bir adamım." dedi "Sanıyorum tahmin ettiğinizden de yaşlıyımdır. Çok uzun süredir hayatım, öz kardeşimle savaşarak geçiyor. Birçok insan tanıdım ve birçok insanın ölümünü seyrettim."

Derin bir nefes alıp, başını kaldırdı ve kadına baktı tekrar. "Yoldaşlık'a katılmak istiyorsun." diye devam etti. "Sana sadece şunu söyleceğim. Yoldaşlık'a daha önce birçok yetenekli cadı ve büyücü katıldı. İçlerinden çok azı bir cinayet sonucu öldürülmedi. Bunu anlayacaksın. Barty Crook, hoşgörülü ve merhametli bir düşman değil Bayan Marlen."

Tekrar başını öne eğdi. İç geçirdi. "Anlayacaksın" dedi bu kez yavaşça.

"Anlayacağımı umuyorum Bay Crook". Lilien'de iç geçirdi. "Savaşarak anlıyacağımı umuyorum... Ve hazırım Bay Crook" Sonra lilien ayağa kalktı. İster istemez o da camdan diagon yoluna kederli bir şekilde bakmaya başladı."Barty Crook'u tanımak istiyorum... Onu tanımak istiyorum ki içimde ona karşı kin büyüsün, nefrete dönüşsün savaşımda ona göre olsun."
Şimdi Lilien yoldan geçen eli kolu poşet dolu 11-12 yaşlarında bir çocuğu izliyordu."Burası konuşmak için çok umut dolu bir yer bay Crook, en azından herkez birşeyler yapmaya hevesli."

"Öyle" dedi Alwen. "Yoldaşlık'ta ki herkes, Barty tarafından annesi- babası, yakın bir akrabası, bir tanıdığı öldürülmüş kimseler oluyor genellikle. Sanırım sebebi de bu."

Alwen, arkası dönük dışarıyı seyreden Lilien'e baktı son kez düşünceli bir halde. Çok uzatmaya gerek olmadığını düşünüyordu. Kadının bir ölüm yiyen olmadığından, ya da son zamanlarda ona karşı tavır almaya başlamış olan Bakanlık için casusuluk yapma niyetinde olmadığından hemen hemen emindi artık.

"Pekala" dedi, kendisi de ayağa kalkarak. Seyahat cüppesini alıp boynuna tutturmaya koyuldu. "Başka söylenecek birşey yok Bayan Marlen. Yoldaşlık'a alındınız." Cebinden ufak bir parşömen parçası çıkartıp kadına uzattı. "Bunda Yoldaşlık Karargahı'nın adresi yazılı"

"Çok teşekkür ediyorum bay Crook. Yoldaşlık için elimden geleni yağacağım." Kendinden emin konuşmuştu. Elini Alwen Crook'a uzatarak,"eh ben gideyim öyleyse hoşçakalın Bay Crook" dedi.

"Ah, sende öyle sevgili Lilien" dedi Alwen gülümseyerek. Kapıyı açmaya yönelmiş olan Lilien'den önce davranarak, kapının kolunu tuttu ve tekrar kadına döndü.

"Yine de hatırlatmak isterim." dedi "Eğer ölüm yiyenler için casusluk yapmak niyetinde olsaydınız bile" bunu derken kadının gözlerine çok sert bir şekilde baktı. "Elinizde ki adresi başka birine açıklayamazsınız. Bunu unutmayın. Çünkü Yoldaşlık'ın sır tututcu değilsiniz" sonra güldü. "Eminim buna niyetiniz bile yok, tabi. Eh, madem öyle" kapıyı çekip açtı. "Size iyi günler Bayan Marlen!"

Lilien bu söz karşısında gülümseyemedi. Şaşkınlıkla baktı sadece...
"iyi günler diliyorum Bay Crook" dedi. Ve hızlı adımlarla barın çıkışına yöneldi. Ne diye içine tedirginlik, suçlanmışlık hissi düşmüştü ki şimdi?

Alwen kafası hayli meşgul halde kadının arkasından, ama ondan daha yavaşça çıktı odadan. Odanın kapısını arkasından kapattı. Yeni bir üye... Acaba onun da ölümünü mü seyredecekti bir gün! Böyle şeyleri düşünmemeye çalıştı. Çatlak Kazan Binası'nın arkasında ki kapıdan çıktı. Diagon Yolu sessizdi. Kendi etrafına dönerken ortadan kayboldu.